Ήταν Νοέμβριος του 1964, όταν θεμελιώθηκε το νέο κτήριο της Εθνικής Πινακοθήκης από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου.
Ωστόσο, η Εθνική Πινακοθήκη είχε ιδρυθεί από τον Απρίλιο του 1900, με τον γνωστό ζωγράφο Γεώργιο Ιακωβίδη, να κατέχει τη θέση του εφόρου του Ιδρύματος. Τον διαδέχθηκε ο διακεκριμένος συγγραφέας και κριτικός τέχνης Ζαχαρίας Παπαντωνίου, ο οποίος εμπλούτισε τις συλλογές της Πινακοθήκης με σημαντικά έργα Ελλήνων καλλιτεχνών. Η Πινακοθήκη στεγάστηκε αρχικά σ’ ένα μικρό χώρο, στο κεντρικό κτήριο του Πολυτεχνείου, όπου και παρέμεινε μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου οι θησαυροί της Πινακοθήκης ήταν κρυμμένοι στα υπόγεια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, απ’ όπου τους παρέλαβε ο νέος της διευθυντής, ο βυζαντινολόγος και ιστορικός τέχνης Μαρίνος Καλλιγάς.
Το 1954, ο Καλλιγάς κατάφερε να εντάξει στο Μουσείο το πλούσιο κληροδότημα του Αλέξανδρου Σούτσου και ήταν αυτός που έδωσε τη λύση στο χρόνιο στεγαστικό πρόβλημα της Πινακοθήκης, με την εξεύρεση του οικοπέδου και την ανέγερση του νέου κτηρίου με σχέδια των αρχιτεκτόνων Παύλου Μυλωνά και Δημήτρη Φατούρου.
Το 1970, είναι η χρονιά, που ανοίγει για πρώτη φορά τις πύλες της, η Εθνική Πινακοθήκη, εκθέτοντας 5.000 έργα Ελλήνων καλλιτεχνών.
Πηγή: ΕΡΤ – Ειρήνη Βασάλου
www.ertnews.gr
Μαρία Νικολαΐδου