Share this
- Γράφει η ΑΔΡΙΑΝΗ ΚΕΦΑΛΑ
8 Μάρτη
Δεν έχει σημασία αν γιορτάζω.
Χαίρομαι.
Για όλες τις γυναίκες, που όταν γεννούν κορίτσι, δεν νιώθουν ελαττωματικές
για όλες τις γυναίκες, που τραγουδούν, χορεύουν, παίζουν στο θέατρο, και δεν κρύβονται
για όλες τις γυναίκες, που σπουδάζουν και δουλεύουν, παντού, και πιστεύουν στον εαυτό τους και διεκδικούν
για όλες τις γυναίκες που το φύλο τους, δεν στέκεται εμπόδιο για τα όνειρα και τους στόχους τους
για όλες τις γυναίκες, που δεν φοβήθηκαν, δεν λύγισαν, δεν τρόμαξαν, δεν παραιτήθηκαν
για όλες τις γυναίκες, που μίλησαν, κατήγγειλαν και κοίταξαν θαρρετά στα μάτια την κοινωνία.
Για όλες τις γυναίκες που καταφέρνουν και σηκώνουν μόνες τους, το βάρος της ύπαρξής τους
Και είμαι μαζί,
με όλες τις γυναίκες, που χωρίς στήθος και χωρίς μήτρα ,νιώθουν και είναι γυναίκες,
με όλες τις γυναίκες, που πόνεσαν, τρόμαξαν, λύγισαν, ισοπεδώθηκαν
και πάλι σηκώθηκαν όρθιες
με όλες τις γυναίκες, που ξέφυγαν από όσα τους έμαθαν, όσα τους χάρισαν, όσα είχαν, όσα τις βόλευαν, όσα τις εξαγόραζαν και προχώρησαν μπροστά
με όλες τις γυναίκες που έχασαν τα πάντα, ή δεν είχαν ποτέ αρκετά,ή τίποτα
με όλες τις γυναίκες που νίκησαν
με όλες όσες νικήθηκαν
με όλες όσες πολεμάνε ακόμα.
Χαίρομαι και είμαι μαζί
Με όλες τις γυναίκες που λένε «είμαι» και εννοούν,
Και σώμα και μυαλό και ψυχή και συνείδηση.
Με όλες τις γυναίκες που το ξέρουν και το έχουν από πάντα, «το μισό του ουρανού»
Με όλες τις γυναίκες που το είδαν, το ανακάλυψαν, και το διεκδίκησαν αργότερα,
Ακόμα και με αυτές, που δεν «εσχίσθη το παραπέτασμα» του ουρανού, και δεν πήραν το κομμάτι που τους ανήκει ακόμα
Χαίρομαι και είμαι μαζί με όλες τις γυναίκες
Που είναι ή παλεύουν να είναι, δυνατοί, ολόκληροι, αξιοπρεπείς και ισότιμοι άνθρωποι.
Share this
