Νέα στοιχεία ρίχνουν φως στο μυστήριο μιας βασιλικής δολοφονίας που έγινε πριν από 538 χρόνια. Ο Ριχάρδος Γ΄στέφθηκε Βασιλιάς της Αγγλίας το 1483, αλλά πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι κέρδισε το θρόνο δολοφονώντας τους δύο νεαρούς ανιψιούς του και διαδόχους: τον Εδουάρδο, 12 ετών και τον Ριχάρδο, 9 ετών. Μετά το θάνατο του Βασιλιά Εδουάρδου Δ’, ο Ριχάρδος Γ΄κατέλαβε την εξουσία και φυλάκισε τα δυο παιδιά στον Πύργο του Λονδίνου και έκτοτε κανείς δεν τους ξαναείδε ζωντανούς, αναφέρει το Live Science.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη του Τιμ Θόρντον, καθηγητή ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Χάντερσφιλντ στην Αγγλία, η ανακάλυψη μιας προηγουμένως άγνωστης «πηγής» ενισχύει την θεωρία της ενοχής του μονάρχη.
Η δραματική ιστορία των «πριγκίπων στον Πύργο» είναι πιθανώς το μεγαλύτερο μυστήριο της βρετανικής ιστορίας το οποίο έλαβε χώρα με φόντο την τεράστια πολιτική αναταραχή και τον εμφύλιο πόλεμο στην Αγγλία, γνωστό και ως ο «Πόλεμος των Ρόδων», δήλωσε ο ιστορικός στο Live Science.
Από το 1455 έως το 1485, δύο αντίπαλα παρακλάδια της δυναστείας Plantagenet – που περιλάμβαναν τέσσερις οικογένειες ή οίκους – πολέμησαν για τον βρετανικό θρόνο. Ο Εδουάρδος Δ΄ ηγήθηκε του Οίκου των Γιόρκ ενάντια στον Οίκο των Λάνκαστερ, με επικεφαλής τον ξάδελφό του, Βασιλιά Ερρίκο ΣΤ’. Ο Εδουάρδος Δ’ κέρδισε και στέφθηκε βασιλιάς. Ο γιος και ο κληρονόμος του Ερρίκου ΣΤ’ σκοτώθηκαν στη μάχη το 1471 και ο ίδιος πέθανε αργότερα εκείνο το έτος κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του στον Πύργο.
King Richard III’s involvement in one of the most notorious and emotive mysteries, the murders of the ‘Princes in the Tower’ may be a step closer to being confirmed following a new study by Professor Tim Thornton @HUD_DVC.
Read more here pic.twitter.com/GJX6wJGfOQ
— Music, Humanities and Media at Huddersfield (@mhmhudds) February 1, 2021
Μετά τον θάνατο του Εδουάρδου Δ’, ο Ριχάρδος Γ’ ορίστηκε προστάτης του 12χρονου Εδουάρδου. Αντί όμως να τον προστατέψει, έπεισε το Κοινοβούλιο να κηρύξει τους νεαρούς διαδόχους, νεκρούς, εκτέλεσε τους συνοδούς και τους υποστηρικτές τους κι έκλεισε τον πρίγκιπα στον Πύργο. Διέταξε επίσης την φυλάκιση του 9χρονου Ριχάρδου. Οι δημόσιες εμφανίσεις των αγοριών σταμάτησαν, με κάποιους να υποθέτουν το χειρότερο – ότι δηλαδή είχαν δολοφονηθεί.
«Όταν ο Ριχάρδος Γ ‘ δολοφονήθηκε στο Μπόσγουορθ τον Αύγουστο του 1485, πολλοί ιστορικοί τονσυνέδεσαν με το θάνατο των πριγκίπων», δήλωσε ο Θόρντον. «Βασίστηκαν όμως σε εικασίες και πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τη μοίρα των δυο διαδόχων παρέμειναν αόριστες, όπως για παράδειγμα, πότε και πώς πέθαναν», αναφέρει ο ερευνητής.
Ήταν τελικά ο Ριχάρδος πίσω από τη δολοφονία; Μερικοί ιστορικοί έχουν ισχυριστεί ότι ο βασιλιάς δεν είχε κανένα λόγο να διατάξει τους θανάτους των πριγκίπων, λέγοντας ότι τέτοιες ιστορίες ήταν μια φαύλη προπαγάνδα των εχθρών του. Αλλά αυτή η θέση αγνοεί σαφή κίνητρα και ύποπτες περιστάσεις, όπως η τυχαία εξαφάνιση των αγοριών τη στιγμή που ο Ριχάρδος Γ’ κατέλαβε το θρόνο, «όταν, άμεσα ή έμμεσα, είχε την ευκαιρία και πιθανότατα το κίνητρο να απομακρύνει πιθανούς αντιπάλους», εξηγεί ο ιστορικός.
Great coverage for Prof Tim Thornton @HUD_DVC‘s new research into the murder of the ‘Princes in the Tower” pointing the finger firmly at Richard III! @HistoryatHud @CHICAMatHud @mhmhudds @WeLoveResearch
— Barry Michael Doyle (@profbarrydoyle) February 5, 2021
Μια ακριβής λεπτομέρεια
Ένα από τα πιο συναρπαστικά έργα που υποστηρίζουν την ενοχή του βασιλιά, είναι το έργο «Ιστορία του Ριχάρδου Γ’» του Σερ Τόμας Μορ. Σε αυτό κάνει «μια συνεκτική και λεπτομερή αφήγηση των δολοφονιών, του εμπλεκόμενου προσωπικού και των εντολών που δόθηκαν», αναφέρει ο Θόρντον στη μελέτη. Ο συγγραφέας αναφέρει το διορισμό του Σερ Τζέιμς Τάιρελ, μέλους του εσωτερικού κύκλου του βασιλιά Ριχάρδου, για να αναλάβει τη δολοφονία των πριγκίπων.
Σύμφωνα με τον Μορ, ο Τάιρελ διέταξε τον ιππέα του, Τζον Ντάϊτον, και τον φρουρό του πύργου Μάιλς Φόρεστ να δολοφονήσουν τους δυο διαδόχους, αναφέρει ο Θόρντον. Σύμφωνα με τον Μορ, ο Ντέιτον και ο Φόρεστ μπήκαν στην κρεβατοκάμαρα των παιδιών αργά το βράδυ και τα έπνιξαν με μαξιλάρια, καθώς αυτά κοιμόντουσαν.
Στους αιώνες που ακολούθησαν, το βιβλίο του Μορ έγινε γρήγορα το κυρίαρχο αφήγημα σχετικά με την αρπαγή του θρόνου και την τύχη των δυο νεαρών διαδόχων, εμπνέοντας ακόμη και τον Σαίξπηρ να γράψει το έργο «Ριχάρδος Γ’».
Αλλά ο Μορ δεν αποκάλυψε ποτέ ποιος του έδωσε αυτές τις τρομακτικές λεπτομέρειες. Τώρα, σύμφωνα με τη νέα μελέτη του Θόρντον, πληροφοριοδότης του συγγραφέα ήταν ο γιός ενός από τους δολοφόνους. Λίγα είναι γνωστά για τον Ντάιτον και τον Φόρεστ και όταν ο Μορ άρχισε να γράφει για την ιστορία αυτή, είχαν ήδη πεθάνει.
Ωστόσο, ο Φόρεστ είχε δύο γιους – τον Εδουάρδο και τον Mάιλς – οι οποιοι ζούσαν ακόμα. Επιπλέον, και οι δύο άντρες ήταν μέλη του δικαστηρίου του Βασιλιά Ερρίκου Η’ τις πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα, και αυτό σημαίνει ότι κινούνταν στους ίδιους κοινωνικούς κύκλους με τον Mόρ, σύμφωνα με τον ιστορικό.
«Ο Μορ είχε άμεση πρόσβαση στους γιους ενός άνδρα που βρισκόταν στον Πύργο με τους πρίγκιπες το 1483, και ο οποίος σύμφωνα με τον συγγραφέα, ήταν ο κύριος δολοφόνος», λέει ο Θόρντον.
«Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι πιθανώς ο Εδουάρδος και ο Μάιλς ήξεραν για τις δολοφονίες από τον πατέρα ή τη μητέρα τους, αναφέρει ο ιστορικός στη μελέτη του. «Δεν είναι λοιπόν προπαγάνδα ή ένα συνονθύλευμα παλαιότερων ιστοριών η εκδοχή του Μορ καθώς είχε άμεση πρόσβαση σε μέλη της οικογένειας ενός από τους φερόμενους δολοφόνους».
ΠΗΓΗ: Livescience
www.ert.gr
Εύη Τσιριγωτάκη