Την επίδραση των ταξιδιωτικών περιορισμών στην διάδοση της COVID-19 κατά την αρχή της πανδημίας, μελετούν επιστήμονες.
Τα μοντέλα που επεξεργάζονται οι ερευνητές ανά τον κόσμο, δείχνουν ότι οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί λειτούργησαν θετικά στην μείωση της εξάπλωσης του κορονοϊού στην αρχή της πανδημίας, αλλά ήταν λιγότερο αποτελεσματικοί κατά τη διάρκεια του έτους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το κλείσιμο των συνόρων μπορεί να είχε βοηθήσει στον περιορισμό της μετάδοσης του ιού τις πρώτες ημέρες της πανδημίας. Αλλά όταν ο κορονοϊός είχε αρχίσει ήδη να εξαπλώνεται σε άλλες χώρες, το κλείσιμο των συνόρων δεν ήταν μια επαρκής λύση.
Πριν από την πανδημία, οι περισσότερες χώρες επέβαλλαν περιορισμούς στα σύνορά τους σε επιλεγμένες χώρες όπου υπήρχαν πολλά κρούσματα άλλων μολυσματικών ασθενειών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τέτοια μέτρα ήταν σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά. Για παράδειγμα, οι λοιμώξεις από τη γρίπη, συχνά δεν ανιχνεύονται, λέει η Karen Grépin, οικονομολόγος υγείας στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ.
Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε κατάσταση παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης για τον κοροναϊό, συμβούλεψε τις χώρες να διατηρήσουν τα σύνορά τους ανοιχτά. Αλλά σχεδόν όλες οι χώρες αγνόησαν αυτή τη συμβουλή και έκλεισαν τα σύνορά τους, συμβάλλοντας σε μια άνευ προηγουμένου πτώση των παγκόσμιων ταξιδιών που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
«Δεν είχαμε ιδέα ότι οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θα ήταν διατεθειμένες να επιβάλουν συνολικό κλείσιμο συνόρων και συναφή μέτρα που θα κόστιζαν στην παγκόσμια οικονομία περίπου 400 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα», λέει ο Steven Hoffman, δικηγόρος και επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο York στο Τορόντο του Καναδά.
Τι δείχνουν τα μοντέλα
Οι περισσότερες μελέτες που εξετάζουν την επίδραση των ταξιδιωτικών περιορισμών που επιβάλλονται κατά τη διάρκεια της πανδημίας, βασίζονται σε θεωρητικά μοντέλα.
Σε μια ανασκόπηση 29 μελετών που δημοσιεύτηκαν στο medRxiv τον περασμένο μήνα, η Grépin και η Kelley Lee, μια ερευνήτρια που ειδικεύεται στην παγκόσμια υγεία στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser στο Βανκούβερ του Καναδά, διαπίστωσαν ότι τα περισσότερα μοντέλα δείχνουν ότι οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί και το κλείσιμο των συνόρων μείωσαν την άφιξη ατόμων με COVID -19 σε πολλές χώρες στις αρχές της επιδημίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί συμβάλλουν στη διατήρηση των επιδημιών υπό έλεγχο, εξηγεί η Lee.
Ωστόσο, μία μελέτη που εστιάζει στην επίδραση των περιοριστικών μέτρων στα άτομα που εγκατέλειψαν την κινεζική πόλη Γουχάν όπου ξεκίνησε η πανδημία, διαπίστωσε ότι τα μέτρα αυτά απέτρεψαν το 80% περίπου των μολύνσεων να εξαπλωθούν σε χώρες εκτός της Κίνας, λίγες εβδομάδες μετά την επιβολή του.
Αυτί ίσως να σημαίνει ότι ορισμένα μοντέλα υπερεκτίμησαν τα οφέλη από το κλείσιμο των διεθνών συνόρων σε σύγκριση με το γενικό απαγορευτικό που επιβλήθηκε στη Γουχάν, λέει η Grépin. Τα οφέλη από το κλείσιμο των συνόρων ήταν επίσης βραχύβια όταν δεν συνδυάστηκαν με άλλα μέτρα όπως μαζικά τεστ, ιχνηλάτηση επαφών και απομόνωση για την αποτροπή τοπικής μετάδοσης.
Μια άλλη μελέτη που βασίστηκε στη μοντελοποίηση, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Lancet» στις 7 Δεκεμβρίου, υπολόγισε την επίδραση των παρατεταμένων ταξιδιωτικών περιορισμών στη μείωση της εξάπλωσης ιών. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι, χωρίς μείωση της κίνησης, οι διεθνείς ταξιδιώτες τον Μάιο αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 10% των συνολικών περιπτώσεων της COVID-19 σε 102 χώρες εκείνο τον μήνα. Ωστόσο, μέχρι τον Σεπτέμβριο, ο αριθμός αυτός είχε μειωθεί σημαντικά.
Αυτό σημαίνει ότι οι ταξιδιωτικές απαγορεύσεις δεν αποδείχτηκαν αποτελεσματικοί αργότερα στην πανδημία, παρά μόνο σε χώρες με πολύ υψηλή τουριστική κίνηση ή σε περιοχές με χαμηλό ποσοστό μετάδοσης, λέει ο συν-συγγραφέας Mark Jit, που ειδικεύεται στη μοντελοποίηση μολυσματικών ασθενειών στη Σχολή Υγιεινής & Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου.
Η απόφαση του ΠΟΥ να συστήσει κατά των ταξιδιωτικών απαγορεύσεων στην αρχή της πανδημίας πιθανότατα επηρεάστηκε από την εμπειρία που είχε όταν ξέσπασε η επιδημία του ιού SARS το 2003, εξηγεί η Grépin. Εκείνη την εποχή, ο διεθνής οργανισμός είχε συστήσει να μην ταξιδεύουν οι άνθρωποι σε περιοχές σε ολόκληρη την Κίνα και σε μέρη με σημαντικές εστίες κρουσμάτων, όπως το Τορόντο στον Καναδά. Ορισμένοι ερευνητές ισχυρίστηκαν ότι η απόφαση επιβάρυνε άδικα αυτές τις περιοχές και αποθάρρυνε τα κράτη να αναφέρουν περιπτώσεις εστιών μολυσματικών ασθενειών.
Σε ανακοίνωσή του ο ΠΟΥ δήλωσε ότι επανεξετάζει τα στοιχεία σχετικά με τις ταξιδιωτικές απαγορεύσεις και αναμένεται να δημοσιεύσει τις σχετικές επιστημονικές εκθέσεις, οι οποίες θα βοηθήσουν τις χώρες να αξιολογήσουν τον κίνδυνο άρσης των ταξιδιωτικών περιορισμών.
ΠΗΓΗ: Nature
www.ert.gr
Εύη Τσιριγωτάκη