Share this
Γιατί το να κάνουμε φίλους γίνεται πιο δύσκολο καθώς μεγαλώνουμε;
Κάτι σημαντικό που πραγματικά οι άνθρωποι δε μας λένε όταν είμαστε ακόμη στο σχολείο είναι ότι πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε φίλους και κατά τη διάρκεια όλης μας της ζωής, αφού όταν μεγαλώσουμε και αφήσουμε το σχολείο, γίνεται όλο και πιο δύσκολο το να κάνουμε φίλους…
Ο κύριος λόγος για αυτό είναι η έλλειψη ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος φιλίας μόλις εγκαταλείψουμε τον κόσμο του σχολείου.
Τα σχολεία δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για να κάνουμε φίλους, μιας και συναντούμε, μέσες άκρες, συνομηλίκους που είναι εξίσου ανήσυχοι και νευρικοί, τόσο όσο θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς.
Ίσως το γεγονός ότι ζούμε με κάποια άτομα στην ίδια περιοχή και με την πάροδο του χρόνου, η επιβεβλημένη «κοινή» ιστορία και οι εμπειρίες μας, δημιουργούν δια βίου αναμνήσεις που παράγουν δεσμούς που κάποιες φορές διαρκούν μια ζωή.
Αφού ενηλικιωθούμε, αυτό το περιβάλλον εξαφανίζεται. Παρόλο που μπορεί να αντιμετωπίσουμε παρόμοιο περιβάλλον στο χώρο εργασίας μας, δεν είναι ποτέ το ίδιο, καθώς οι συνάδελφοί μας μπορεί να μην είναι της ίδιας ηλικίας ή να μην μείνουν στο χώρο εργασίας μας για πολύ καιρό ή να έχουν άλλες προτεραιότητες στο μυαλό τους, όπως η δημιουργία μιας οικογένειας ή η επικέντρωση στην καριέρα τους και όχι στη σύναψη φιλικών σχέσεων.
Αυτό σημαίνει ότι η διαφορά ανάμεσα στο να κάνουμε φίλους ως παιδιά και στο να κάνουμε φίλους ως ενήλικοι, είναι διαφορά που διακρίνεται μεταξύ της ενεργού επιδίωξης φιλίας και της παθητικής σύναψης φιλίας, δηλαδή της φιλίας που προέκυψε τυχαία.
Η ενήλικη ζωή δε θα μας προσφέρει τις ίδιες ευκαιρίες για να δημιουργήσουμε φιλικούς δεσμούς με τους συναδέλφους μας. Η ευθύνη να βάλουμε τον εαυτό μας σε καταστάσεις όπου μπορούμε να αναπτύξουμε φιλίες εξαρτάται από εμάς και αυτή είναι μια ικανότητα που πολλοί από εμάς δεν χρειάστηκε ποτέ να εξασκήσουμε.
Πώς οι πράξεις και η νοοτροπία μας, κάνουν τη φιλία πιο δύσκολη
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί τρόποι που βάζουμε εμπόδια εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας και δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε φιλίες.
Ακολουθούν ορισμένες κοινές ενέργειες και νοοτροπίες που εμποδίζουν τους ενήλικες να κάνουν φίλους:
Δεν έχουμε κίνητρα επειδή πιστεύουμε ότι όλοι γύρω μας έχουν ήδη φίλους
Τι όμως πρέπει να σκεφτόμαστε αντί αυτού: ότι όλοι αναζητούμε νέες δυνατότητες και ευκαιρίες.
Το να είναι κάποιος/α ενήλικας/η που προσπαθεί να κάνει φίλους μπορεί να προκαλέσει ένα ενοχλητικό ή ακόμα και περίεργο συναίσθημα. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε συνδέσει την ανησυχία μας να κάνουμε φίλους με την σχολική μας ηλικία κι έτσι τα συναισθήματά μας μπορεί να φαντάζουν παιδαριώδη. Ίσως, να μας περάσει και η σκέψη σχετικά με το γιατί πρέπει ένας ενήλικας άνδρας ή γυναίκα να ανησυχεί για το αν χρειάζεται να προσπαθήσει για να κάνει νέους φίλους…
Η μία αρνητική σκέψη φέρνει την άλλη αρνητική σκέψη κι έτσι καταλήγουμε σε αβάσιμα ή μεροληπτικά συμπεράσματα, όπως ότι μάλλον πέρασε ο καιρός για να κάνουμε φίλους κι έτσι έχουμε χάσει το τρένο… Κάθε φορά που προσπαθούμε να συστηθούμε σε κάποιον, συνειδητοποιούμε ότι αυτός έχει ήδη έναν στενό φίλο ή και κάπως πιο διευρυμένο κύκλο ή μια ομάδα φίλων που όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και έχουν κοινές ιστορίες να μοιραστούν. Μπορεί τότε να βιώσουμε ένα «τρομακτικό» συναίσθημα που θα μας εμποδίσει από το να επιχειρήσουμε να συμμετάσχουμε και να ενταχθούμε στην ομάδα φίλων κάποιου άλλου. Καταλήγουμε να μην προσπαθούμε όσο θα έπρεπε για να χτίσουμε φιλίες κι έτσι αυτού του είδους η ηττοπάθεια που μας διακατέχει σιγά σιγά μας οδηγεί στην αποτυχία πριν ακόμη ξεκινήσει η φιλία.
Άλλα λάθη που ενδεχομένως κάνουμε…
Παρόλο που βλέπουμε κλήσεις στο κινητό μας, διστάζουμε να πάρουμε πίσω στα τηλέφωνα που μας κάλεσαν νωρίτερα ή ενώ δεχόμαστε προσκλήσεις για κάποια δεξίωση ή κάποιο πάρτι, αρνούμαστε να το πιστέψουμε ότι μας έχουν καλέσει, επειδή δεν είμαστε σίγουροι αν θέλουν πραγματικά να μας δουν.
Νιώθουμε φόβο ή καχυποψία όταν ένας νέος φίλος που γνωρίσαμε πρόσφατα προσπαθεί να μας συστήσει στην ομάδα φίλων του.
Πιστεύουμε ότι τα αστεία που δεν «πιάνουμε» με την πρώτη, είναι προσβλητικά και αισθανόμαστε αποκλεισμένοι.
Δεν μας αρέσει να προσπαθούμε πλέον, επειδή δεν βλέπουμε άμεσα αποτελέσματα.
Κάποιες φορές, όταν ένα άτομο δεν έχει τόσα κοινά ενδιαφέροντά με εμάς, είναι πολύ πιθανό να πιστέψουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι μαζί του…
Άλλοτε πάλι, βλέπουμε σε έναν πιθανό φίλο ότι έχει μερικά ελαττώματα που δεν μας αρέσουν, οπότε απλά εγκαταλείπουμε την προσπάθεια να γίνουμε φίλοι μαζί του.
Υπάρχουν, επίσης φορές που ίσως αισθανόμαστε ότι θα πρέπει να μην έχουμε πολλά πάρε δώσε με κάποιο άτομο, γιατί ίσως αυτό το άτομο καταλήξει να γίνει πολύ ενοχλητικό κι έτσι ακυρώνουμε προγραμματισμένες συναντήσεις μαζί του ή το αποφεύγουμε.
Πολλοί από εμάς, κρύβουμε τα αληθινά μας συναισθήματα ή δεν νιώθουμε ότι μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας γύρω από άλλους ανθρώπους και καταλήγουμε να προσποιούμαστε ότι είμαστε κάποιος άλλος…
Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι το να έχουμε φίλους γύρω μας είναι κάτι που χρειαζόμαστε. Για τον έναν ή τον άλλο λόγο, οι παλιές μας φιλικές σχέσεις διαλύθηκαν, και με κάθε «σπασμένη» φιλία ήρθε η δική της μικρή θλίψη που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε. Και αυτές οι κακές εμπειρίες μας έχουν κάνει τώρα απρόθυμους να είμαστε το άτομο που κάποτε ήταν, δηλαδή ανοιχτό, ευχάριστο και πρόθυμο να εμπιστευτεί. Έχουμε πλέον αποσυρθεί και επιφυλασσόμαστε, επειδή οι εμπειρίες μας, μας δίδαξαν ότι με το να δώσεις πάρα πολύ από τον εαυτό σου σε άλλους ανθρώπους, ίσως να καταλήξεις να πληγωθείς και να προδοθείς.
Τέλος, έχουμε «καεί» στο παρελθόν από φίλους που δεν μας εκτίμησαν και μας πλήγωσαν βαθιά, οπότε τώρα δεν μας αρέσει να ανοίγουμε τον εαυτό μας σε νέα άτομα, ακριβώς για να μη μας συμβεί το ίδιο ξανά.
Τι να σκεφτούμε αντί αυτών:
Καταρχήν, ότι τίποτα που να αξίζει στη ζωή δεν έρχεται εύκολα.
Όπως είπαμε παραπάνω, οι κοινωνικές δεξιότητες που χρειάζονται για να κάνουμε φίλους δεν είναι κάτι που πραγματικά έχουμε διδαχθεί ποτέ. Οι φίλοι έρχονται στη ζωή μας φυσικά καθώς μεγαλώνουμε και ποτέ δεν χρειάστηκε να σκεφτούμε πώς προέκυψαν αυτές οι φιλίες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πρώτες φιλίες μας εξαρτήθηκαν από πολλές περιστάσεις και κυρίως από την εγγύτητα. Όταν χάνουμε αυτές τις περιστάσεις και την εγγύτητα, τότε χάνουμε τη δυνατότητα να κάνουμε φίλους.
Ένα σημαντικό ζήτημα είναι η αναμονή και ακολούθως η υπομονή για τους ενήλικες που αναζητούν νέες φιλίες. Όταν αλληλεπιδρούν με καινούργιους ανθρώπους που δεν καλύπτουν τις προσδοκίες τους, τότε μη έχοντας την αναγκαία υπομονή εγκαταλείπουν τη σχέση πολύ σύντομα. Δεν συνειδητοποιούν ότι οι σχέσεις απαιτούν χρόνο για να αναπτυχθούν και επίσης ότι εναπόκειται σε αυτούς το να χτίσουν κοινές αναμνήσεις για να δημιουργήσουν φιλικούς δεσμούς.
Ας μη λησμονούμε ότι ο πόνος έρχεται και φεύγει, και το ίδιο κάνουν και οι ευκαιρίες. Οφείλουμε να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις και να δεχόμαστε όσα φέρνει η ζωή, όχι μόνο τα καλά, αλλά και τα άσχημα, γιατί μέσα από τις δυσκολίες μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι.
Ας σκεφτούμε ότι εμείς μπορεί να έχουμε ένα ιστορικό κακών σχέσεων, όμως κάποιοι άνθρωποι δεν είχαν την ευκαιρία ούτε καν να συνάψουν φιλικές σχέσεις κι επίσης δεν είχαν ούτε τόσους φίλους όσους είχαμε εμείς κι έτσι είναι ακόμη σε δυσμενέστερη θέση, καθώς δεν έχουν την εμπειρία για να ξέρουν από που θα ξεκινήσουν μια φιλική σχέση. Οπότε, ακόμη και μια αρνητική εμπειρία μπορεί να είναι πολύτιμη, ανάλογα βέβαια με το πώς θα το δει κανείς.
Οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν αυτήν την στάση απόσυρσης ή αποστασιοποίησής μας, αλλά μπορεί να μην κατανοούν πάντα τους λόγους μας. Μπορεί να καταλήξουμε να μας χαρακτηρίσουν ακόμη και ως κρύους, σνομπ ή ακόμη και κακούς.
Οι σχέσεις είναι μέρος της ζωής και προσθέτουν αξία στη συνολική εμπειρία ζωής μας. Δεν έχουμε όλοι βιώσει ή πονέσει για τη φιλία με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν μερικοί που υπερηφανεύονται για την ανεξαρτησία και τη μοναξιά τους, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που λαχταρούν είναι ένα φιλαράκι, ειδικά όταν βρίσκονται λυπημένοι ή μόνοι στη μέση της νύχτας.
Εάν είστε ένας από αυτούς τους ανθρώπους, τότε το σημαντικότερο πρόβλημα μπορεί να είναι η αποδοχή. Αποδοχή ότι λαχταράτε φίλους όπως όλοι οι άλλοι, ότι έχετε την ανάγκη να είστε κοινωνικοί παρά όλα αυτά τα χρόνια που προσπαθήσατε να πείσετε τον εαυτό σας για το αντίθετο.
Ιδέες για μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση
- Γίνετε μέλος
Σκεφτείτε πράγματα που θα θέλετε να έχετε περισσότερο χρόνο για να τα κάνετε. Μήπως είστε τενίστας του οποίου η ρακέτα έχει αρχίσει να σκουριάζει; Γίνετε μέλος σε μια ομάδα τένις. Επαγγελματική συμβουλή: αν και πολλά αθλητικά πρωταθλήματα είναι εγγενώς κοινωνικά, ίσως θελήσετε να αναζητήσετε μια ομάδα που έχει ενσωματωμένο κοινωνικό στοιχείο για να εξασφαλίσει τη συνομιλία πέρα από το δίχτυ.
- Ξεκινήστε μαθήματα
Αυτό δεν χρειάζεται να είναι τόσο επίσημο όσο όταν επιστρέφατε πίσω στο σχολείο, αλλά αν σας ενδιαφέρει να γράψετε ή να μάθετε μια γλώσσα, εγγραφείτε σε ένα φροντιστήριο ή σε έναν εκπαιδευτικό όμιλο! Ρίξτε μια ματιά σε σχολές, κολέγια ή ινστιτούτα εκμάθησης ξένων γλωσσών στην περιοχή σας ή σκεφτείτε να δημιουργήσετε μια ομάδα μελέτης εκτός της τάξης σας για να εξασκήσετε τα ισπανικά σας ή μια ομάδα γραφής για να δημιουργήσετε νέες φιλίες πέρα από την τάξη.
- Ασχοληθείτε με τον εθελοντισμό για έναν σκοπό που πιστεύετε
Βρείτε μια ιδέα στην οποία πιστεύετε και αφιερώστε εθελοντικά το χρόνο σας. Εάν ο αλτρουισμός είναι κάτι που εκτιμάτε σε έναν φίλο, αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος να γνωρίσετε κάποιον του οποίου οι αξίες ευθυγραμμίζονται με τις δικές σας. Το γεγονός ότι έχετε παρόμοια ενδιαφέροντα σημαίνει ότι έτσι θα μοιράζεστε περισσότερες εμπειρίες μαζί.
- Χρησιμοποιήστε τα παιδιά ή τα κατοικίδια ζώα σας προς όφελός σας
Είτε έχετε κάποιο “γούνινο” παιδί είτε ανθρώπινο παιδί, έχετε αυτόματα έναν άλλο τρόπο να επεκτείνετε τον κύκλο σας. Βρείτε ομάδες παιχνιδιού ή δραστηριότητες για το παιδί σας όπου είναι πιο εύκολο να συναντήσετε και άλλους σαν εσάς γονείς. Εάν είστε ‘’γονέας’’ κατοικίδιων ζώων, ίσως θελήσετε να επισκεφθείτε μια εκδήλωση π.χ. για τη φυλή σκυλιών σας. Μπόνους: Θα περιτριγυρίζεστε από τόσα χαριτωμένα σκυλιά!
- Οργανώστε κάτι μόνοι σας
Δεν μπορείτε να βρείτε αυτό που ψάχνετε; Δημιουργήστε το μόνοι σας. Δοκιμάστε να δημιουργήσετε μια ομάδα γραφής για μυθιστοριογράφους εάν εργάζεστε για να ολοκληρώσετε το μυθιστόρημά σας, είτε πρόκειται για το πρώτο είτε για το τέταρτο. Αν ψάχνετε φίλους για να τρέξετε μαζί, δημιουργήστε τη δική σας ομάδα που τρέχει. Γνωρίστε ότι αρχικά η ομάδα σας θα είναι πιθανώς πολύ μικρή, αλλά αυτό επιτρέπει έναν τρόπο να γνωρίσετε τους ανθρώπους σε ένα ακόμη πιο οικείο περιβάλλον.
- Χρησιμοποιήστε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προς όφελός σας.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα δίκοπο μαχαίρι – μερικές φορές, ως κουλτούρα, συνδέονται με το να μας κάνουν πιο αντικοινωνικούς και να οδηγούμαστε σε κατάθλιψη. Από την άλλη τα κοινωνικά δίκτυα έχουν τη δύναμη να μας συνδέσουν με άλλους ανθρώπους.
Ας μην λησμονούμε ότι ενώ είναι σημαντικό να είμαστε προσεκτικοί και να φροντίζουμε την καρδιά μας, τον συναισθηματικό μας δηλαδή κόσμο, είναι επίσης σημαντικό να μάθουμε να αρπάζουμε ξανά κάποιες ευκαιρίες, δηλαδή τις ευκαιρίες να εμπιστευθούμε άλλους ανθρώπους και να ελπίζουμε ότι ίσως αυτή η φορά να είναι καλύτερη.
Πηγές:
https://hackspirit.com/i-have-no-friends/ 16/9/20
https://www.lifehack.org/articles/communication/15-signs-youre-the-right-relationship.html. 18/9/20
https://www.talkspace.com/blog/how-to-make-friends-adult/ 18/9/20
- Ελεύθερη μετάφραση κειμένου: Κουραβάνας Νικόλαος
- Επιμέλεια κειμένου: Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, Msc.
Αναρτήθηκε από Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια, MSc
Share this
