- Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΛΙΑΣ
Δεν ξέρω ποια είναι η καταγωγή αυτής της αντίληψής μου. Μπορεί να έχει ρίζες στα παιδικά και εφηβικά χρόνια μου, στα οποία το να «πειράζεις» μια συμμαθήτριά σου ή μια κοπέλα – δηλαδή να της πεις γλυκόλογα – ήταν μια γενικευμένη εκδοχή, αλλιώς σε θεωρούσαν κάπως χαζό! (Φυσικά τα «πειράγματα» δεν ήταν πάντα ευγενικά και επιπλέον δεν ήταν γνωστή η έκφραση σεξουαλική παρενόχληση).
Μπορεί να είναι η ισχυρή αίσθηση της ομορφιάς στην κοσμοθεωρία μου και με δεδομένο ότι η γυναίκα είναι η κατεξοχήν εικόνα της ομορφιάς στον κόσμο, που με έμαθε να φλερτάρω. Μπορεί το συναισθηματικό σκίρτημα, που είναι μια βασική ιδιότητα του ανθρώπου – και όσοι δεν το εκφράζουν απλά καταστέλλουν την επιθυμία των επιθυμιών -, να είναι πιο έκδηλο σε μένα. Μπορεί να είναι μια ανάγκη επιβεβαίωσής μου στον κόσμο του συναισθήματος, γιατί εδώ είναι το κεφαλόβρυσο των πόθων. Μπορεί να είναι όλα αυτά και ίσως και άλλα που παραμένουν αδιερεύνητα ως αίτια αλλά να σχηματοποιούνται ως αποτελέσματα.
Πάνω από όλα όμως θεωρώ ότι το φλερτ είναι η πρώτη των πρώτων έκφραση ζωής και ομορφιάς. Με ποιο «δικαίωμα» μπορείς να παραμένεις ουδέτερος ή και αδιάφορος μπροστά στην ομορφιά και στη γοητεία της γυναίκας; Με ποια δικαιολογία μπορείς να καθησυχάζεις τον εαυτό σου ότι δεν σε αφορά η καλλιέργεια του συναισθήματός σου; Γιατί το φλερτ δεν απευθύνεται μόνο στη γυναίκα αλλά και στον ίδιο τον εαυτό μας, για να ευαισθητοποιούμε τον ψυχικό μας κόσμο και για να εξευγενίζουμε τη συμπεριφορά μας, για να προάγουμε μια αισθητική άποψη για τη ζωή και για να καλλιεργούμε έναν κόσμο ουμανιστικών αξιών.
Ναι το φλερτ δεν είναι μόνο φλερτ. Έχει προφανώς βασικό κίνητρο να έλθεις σε επαφή με την ομορφιά και να δημιουργήσεις μια σχέση ερωτική, αλλά δεν οριοθετείται μόνο σε αυτά. Άλλωστε, κάτι τέτοιο θα είχε περιοριστικό χαρακτήρα. Το φλερτ δεν έχει ούτε καν υποψία εξαπάτησης ούτε υπερβολική ωραιοποίηση αλλά ούτε και πάντα αίσθηση κατάκτησης. Είναι κατ’ εξοχήν ευγενική και όμορφη εκδήλωση, που αναδεικνύει μια γυναίκα και μέσα από αυτή την ανάδειξη προάγεις μια μοναδική και ξεχωριστή γεύση της ζωής και του εαυτού σου.
Το φλερτ είναι καλλιέργεια του συναισθήματος, της γλώσσας και της σκέψης, το πιο όμορφο πέρασμα από την προσωπική εικόνα του φύλου σου στη δυαδική εικόνα των δύο φύλων, από τον ατομικό σου κόσμο στη δημιουργία μιας σχέσης. Και είναι η σχέση των δύο φύλων κορυφαία σχέση, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αντίστοιχη ερωτική, γιατί επιπλέον εκφράζει μια βασική όψη του πολιτισμικού γίγνεσθαι.
Πας στο πρώτο ραντεβού και σκέπτεσαι ξανά και ξανά τα γλυκόλογα που θα πεις, αν και ξέρεις ότι η ομορφιά της κοπέλας και η συνάντηση των βλεμμάτων θα ανατρέψουν τους σχεδιασμούς και θα δημιουργήσουν δικούς τους χείμαρρους συναισθηματικών εκφράσεων και η γλώσσα θα ακολουθεί ασθμαίνουσα την ορμή και την ευρηματικότητα του συναισθήματος. Τα πάντα γίνονται απρόβλεπτα και αυτό συνιστά μια νέα πηγή ομορφιάς. Και αυτό είναι μια κρυφή πηγή του φλερτ.
Μπορεί το φλερτ να είναι αυτοσκοπός; Φυσικά. Το πρώτο κριτήριο στο φλερτ είναι να εκφραστείς αυθεντικά, χωρίς φτιασιδώματα και υπερβολές. Να αφήσεις το συναίσθημά σου να εκδιπλώνεται σιγά – σιγά, να νιώθεις ότι η αλληλεπίδραση με τη γυναίκα δημιουργεί όλο και πιο ωραίους αναβαθμούς στη γνωριμία και στη σχέση, ότι απελευθερώνεται το «είδωλό σου και το είδωλό της» σε μια νέα εικόνα ωραιότητας και «πλησιάσματος». Αυτή είναι και η απόλυτη χαρά, η αίσθηση ότι κάτι ωραίο δημιουργείται με μοναδικούς πρωταγωνιστές εσένα και τη γυναίκα.
Το φλερτ είναι έκφραση αγάπης, αγάπης για τη ζωή, για τον εαυτό σου, για τον κόσμο και κυρίως για τη γυναίκα. Είναι ερωτοτροπία μέσα από την οποία θα γεννηθεί ή θα πολλαπλασιαστεί και θα φουντώσει η συναισθηματική φουσκοδεντριά και θα οδηγήσει στον έρωτα και στην αγάπη. Η απάντηση σε όλα τα σημεία που έθεσα είναι μια διπλή ερώτηση! Μπορεί κάποιος να ερωτευθεί και να αγαπήσει χωρίς να φλερτάρει, μπορεί κάποιος να είναι μια ζωή με τη γυναίκα του, χωρίς να την φλερτάρει;