Ο Γιώργος Τσιγάρας, καθηγητής Ιστορίας Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Τέχνης στο Τμήμα ιστορίας και Εθνολογίας στο Δ.Π.Θ. με την συμπαράσταση του Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής, του κου Παντελεήμονα και τους συνεργάτες του προχωρούν στην έκδοση μιας σειράς επιστημονικών μελετών και στη διοργάνωση ημερίδων και συμποσίων που αφορούν στη Θράκη και στην τοπική ιστορία της Μητροπόλεως και της Εκκλησίας και γενικότερα στον πολιτισμό που έχει αναπτυχθεί στη Θράκη.
Έτσι, χθες, συμμετείχε σε μια ακόμη τέτοιους είδους πρωτοβουλία- εκδήλωση αφιερωμένη στον Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο. «Ήταν πριν μερικά χρόνια η ιδέα του Σεβασμιώτατου να διοργανώσουμε ένα Συνέδριο για τον Κομοτηναίο Ιεράρχη, τον Χρύσανθο Φιλιππίδη, ο οποίος ήταν ένας επιφανής Ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ένας πραγματικός Φαναριώτης , ο οποίος συνδύαζε τη Φαναριώτικη διπλωματία, τη Θρακιώτικη ευφυΐα και τη δικαιοσύνη» δήλωσε ο καθηγητής κος Τσιγάρας προσθέτοντας πως «ήταν πραγματικά ένας λόγιος, όπως δείχνουν τα γραπτά του, ένας μεγάλος διπλωμάτης ο οποίος υπηρέτησε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 , βοήθησε πάρα πολύ στην αποκατάσταση των προσφύγων, βοήθησε σημαντικά στη μεταφορά των κειμηλίων, από το Μοναστήρι της Παναγιάς Σουμελά στην Ελλάδα» επισημαίνοντας πως «Τιμάμε το έργο του Χρυσάνθου, τον Πολιτισμό γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι μόνο Κιβωτός της σωτηρίας των ψυχών των ανθρώπων αλλά και κιβωτός του πολιτισμού μας.»
«Αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση και να δεχθεί τους Γερμανούς ως Αρχιεπίσκοπος λέγοντας ότι «Έργο του Αρχιεπισκόπου δεν είναι να υποδουλώνει αλλά να απελευθερώνει»» αναφέραμε στην καθηγήτρια Εκκλησιαστικής Ιστορίας, την Ευαγγελία Αμοιρίδου που κλήθηκε επίσης να μιλήσει για την σπουδαία αυτή προσωπικότητα για να την ακούσουμε να απαντά « Δεν ανήκω στους ανθρώπους που ξεχωρίζουν από μια μεγάλη προσφορά μια πρόταση, θεωρώ ότι θα τον αδικούσε αν κανείς έμενε μόνο σ΄αυτό.» Παράλληλα, πρόσθεσε πως ήταν η θέση του, η στάση του, η επιλογή του εκείνη τη στιγμή, αλλά είναι μια από τις τόσες σημαντικές επιλογές που έκανε στη ζωή του.
«Από πολύ νεαρή ηλικία το Πατριαρχείο κατάλαβε την ικανότητα του στη διεκπεραίωση των διπλωματικών αποστολών και του ανέθεσε πολλές και πολύ σημαντικές διπλωματικές αποστολές τις οποίες όλες διεκπεραίωσε με πολύ σημαντική επιτυχία.» ανέφερε η κα Αμοιρίδου για να σημειώσει «Επειδή η επιτυχία της μιας ήταν πολύ σημαντική έφερνε και την ανάθεση στην επόμενη. Είναι ένα από τα κομμάτια που τον χαρακτηρίζουν ιδιαίτερα. Για τους ανθρώπους του χαρακτήρα του, οι άνθρωποι μ’ αυτόν τον χαρακτήρα είναι ευτυχισμένοι όταν φέρουν εις πέρας το σκοπό τους και το έργο τους.»
Από την πλευρά του ο οικοδεσπότης της χθεσινής εκδήλωσης επεσήμανε πως η Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής θέλοντας να καυχηθεί εν Κυρίω για ένα δικό της τέκνο διοργάνωσε μια διημερίδα, εξέδωσε τα πρακτικά και τα παρουσίασε με ξεχωριστούς ομιλητές τους οποίους ευχαρίστησε όλους. «Μας χαροποιεί γιατί μέσα από την ιστορία μας μαθαίνουμε, διδασκόμαστε και οριοθετούμε το παρόν και το μέλλον» τόνισε προσθέτοντας πως « Μας διδάσκει η καλώς νοούμενη διπλωματία του. Μια φυσιογνωμία όπως αυτή μας τιμά διαχρονικά αλλά δείχνει και το ήθος των Κομοτηναίων.»
Ξεχωριστή στην εκδήλωση η παρουσία του Μητροπολίτη Δράμας, του κ. Παύλου. Τον χαρακτήρισε ως το επιφανέστερο τέκνο της Κομοτηνής τον 20ο αιώνα. «Εμβληματική φυσιογνωμία και της εκκλησίας και του γένους» τόνισε προσθέτοντας « Ο Χρύσανθος Φιλιππίδης, ο Κομοτηναίος είναι καρπός και βλάστημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ήταν ανάλογη η παιδεία του στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, στη Γερμανία, στη Λειψία κ.α. εντασσόμενος στο δυναμικό της Πατριαρχικής Αυλής μέχρι την ώρα που εξελέγη Μητροπολίτης Τραπεζούντος. Αγάπησε και αγαπήθηκε από τους Τραπεζουντίους.» Σε άλλο δε σημείο της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης τόνισε: «Δεν ήταν τυχερός να αρχιερατεύσει σε ειρηνικά χρόνια. Η περίοδος της αρχιερατίας του ξεκινάει με την έκρηξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου και με όλα τα δεινά τα οποία ήρθαν συνεπακόλουθα αυτής της παγκόσμιας αναταραχής.» ανέφερε για να σημειώσει ότι εκείνο που κρατά από τον χαρακτήρα αυτού του ξεχωριστού ιεράρχη ήταν η μεσότητά του, « δεν ήταν άνθρωπος των άκρων, ήξερε που ζούσε, ότι δεν ήταν κυρίαρχο μόνο το χριστιανικό στοιχείο. Συμβίωνε το ποίμνιο του με το μουσουλμανικό και η παρουσία του στη Τραπεζούντα υπήρξε ευεργετική και για τους Χριστιανούς και για τους Μουσουλμάνους και η εκτίμηση των αξιωματούχων των Οθωμανών Νεότουρκων και Κεμαλιστών προς το πρόσωπό του ήταν άξια ιδιαίτερης μνείας.»
Φώτο: Στιγμιότυπα από την χθεσινή εκδήλωση ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου
www.ert.gr
Μαρία Νικολάου