Α) Ποιος καλόπιστος πολιτικά σκεπτόμενος Έλληνας ψηφοφόρος πιστεύει ότι αυτές οι πολιτικές μετακινήσεις στελεχών-σχεδόν άγνωστων στο ευρύ κοινό, άλλων κομμάτων-και εννοώ από το Κίνημα Αλλαγής, προς την σημερινή κουρελού κυβέρνηση μπορεί να φέρει έστω και μια υποτυπώδη δημοκρατική αλλαγή σε αυτήν την ταλαίπωρη χώρα;
Ή να μην αναλογιστεί, και πάλι καλόπιστα, ότι όλες αυτές οι κομματικές εμβολίσεις δεν είναι παρά πολιτικάντικα βρώμικα τερτίπια και αήθη κομματικά παιχνίδια μιας ομάδας πολιτικών αριβιστών και συμφεροντολόγων της σημερινής κυβέρνησης-που με το έτσι θέλω καρπούνται την κυβερνητική εξουσία, μόνο και μόνο για να παραμείνουν ένα μικρό ακόμα διάστημα σε αυτήν, να διατηρήσουν τα πολιτικά και οικονομικά τους προνόμια και να βλάψουν ακόμα περισσότερο τους Έλληνες;
Για ποια συνταγματική αλλαγή μιλάνε, όταν οι ίδιοι οι βουλευτές τους και οι παρατρεχάμενοι που έσπευσαν να ενταχθούν σε αυτήν την επίπλαστη ιδεολογική και πολιτική «πλειοψηφία» πράττουν αυτά που πράττουν; Ψηφίζουν για ποιους! Για εμάς, που κάνουν ότι περνά από το χέρι τους ώστε να μην μας υπολογίζουν; Μα για την κλειστή κάστα των βουλευτών και των πολιτικών ανεξαρτήτου πολιτικής προελεύσεως ενδιαφέρονται μόνο. Ούτε καν τα πολιτικά προπετάσματα ιδεολογικού καπνού δεν τηρούν πλέον. Πολιτικοί αχρείοι, συγκυριακών πολιτικών στιγμών φανερωθήκατε. Όμως δεν φταίτε μόνο εσείς.
Βλέπετε να αντιδρά από κάτω η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων; Όχι. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση, συναλλάσσεται μαζί σας σαν να μην συμβαίνει τίποτα, για να είναι αρεστοί στους πολιτικούς Ευρωπαίους κοινούς πάτρονές σας, μια και προετοιμάζεται για την διάδοχο πολιτική διακυβέρνηση όπως έχει προαποφασιστεί ευρωπαϊκά άνωθεν.
Ο Έλληνας πολιτικός Ιανός με τα δύο πρόσωπα. Αν αυτό δεν είναι σικέ πολιτικό παιχνίδι, τότε τι είναι; Όλες αυτές οι φανφάρες περί «αριστερής» πολιτικής; Ή δημοκρατικής διακυβέρνησης;
Όλη την βρώμικη αντιδημοκρατική πολιτική, κυβερνητική και διπλωματική δουλειά επέλεξε να την κάνει ο πάντα πρόθυμος, «εθνομηδενιστής» ή όχι, όπως και να τον χαρακτηρίσει η μελλοντική Ιστορία, σημερινός πρωθυπουργός με τα ιδιοτελή πολιτικά συμφέροντα.
Ας βραβεύεται από τους ξένους, δεν βραβεύουν έναν δημοκράτη πολιτικό, αλλά έναν Έλληνα πολιτικό εφιάλτη, τουλάχιστον για την μεγάλη μερίδα των Ελλήνων, που ακόμα δεν εκμαυλίστηκαν πολιτικά. Και σκέφτεσαι, όσοι ψηφοφόροι των κομμάτων του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές την Νέα Δημοκρατία, ή άλλα μικρά δεξιά κόμματα θα είναι δεξιοί και αντιπροοδευτικοί;
Μα εσείς με ποιους συνεργάζεστε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, με εξωγήινους κομμουνιστές; Ή με το φάντασμα του Καρόλου που έχει εγκατασταθεί στου Μαξίμου; Είσαστε η αριστερή πτέρυγα της συντηρητικής παράταξης από ανέκαθεν. Και όταν μιλούσατε-όποτε μιλούσατε-θετικά για το ΠΑΣΟΚ, το κάνατε για να το αλώσετε από τα μέσα, να διοριστείτε, να πάρετε θέσεις σε δημόσια αξιώματα, να εξοβελίσετε ότι προοδευτικό είχε αυτό το μεγάλο παλλαϊκό πατριωτικό κίνημα, για να αναδειχθεί το ιδιοτελές προσωπείο σας.
Ήσασταν το πολιτικό σαράκι όχι μόνο της όποιας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, αλλά της ίδιας της Δημοκρατίας τα τελευταία σαράντα χρόνια. Γι’ αυτό και δεν βγάζετε λέξη για τα πολιτικά και οικονομικά λάθη της κυβέρνησης του κυρίου Κώστα Καραμανλή. Ενώ, μιλάτε πάντα τόσο απαξιωτικά, όταν αναφέρεστε στο κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο χαρακτηρισμός εθνοτερμίτες που σας αποκαλούν στα ραδιόφωνα, είναι η λεζάντα της Ιστορίας που θα σας ακολουθεί. Μόνο που, όπως και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τα εσκεμμένα κυβερνητικά και πολιτικά λάθη σας, θα τα πληρώσει και πάλι η χώρα. Τύχη ίσως, ότι θα απαλλαγούμε από τον νυν πρόεδρο της κομματικής σας φαυλοκρατίας. Χάνοντας την εξουσία, θα αλλάξουμε και πρόεδρο, πού, ούτως ή άλλως, δεν έχει καμία πολιτική αρμοδιότητα.
Β) Είναι μεγάλη η πολιτική και κομματική ευθύνη του παλαιού ΠΑΣΟΚ αν αληθεύουν οι καταγγελίες του πρώην στελέχους του, του κυρίου Τσουκάτου, ότι ο κομματισμός μηχανισμός των τότε κυβερνήσεων του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κόμματος, παρακρατούσε ιεροκρυφίως δημόσιο χρήμα, λαδωνόταν το κόμμα και τα στελέχη του από μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες.
Διακινούνταν χρήματα κάτω από το πολιτικό τραπέζι. Ένας πακτωλός χρημάτων και δεν έπαιρνε κανείς χαμπάρι; Και όλα αυτά γίνονταν χωρίς να πάρει είδηση κανείς; Όλα αυτά τα δραστήρια και φωνακλάδικα πράσινα καρεκλοκένταυρα στελέχη κοιμούνταν τον ύπνο του πολιτικού δικαίου; Κανείς δεν γνώριζε τι γινόταν στους κομματικούς πράσινους διαδρόμους και τα γραφεία;
Και όλα αυτά τα εκατομμύρια πού πήγαν, σε ποιες τσέπες, ποιανών κομματικών στελεχών τα γραφεία, σε ποια κυβερνητικά στελέχη του πράσινου μαγαζιού; Αυτών που επαγγέλλονταν την περιβόητη Αλλαγή, την μεταρρύθμιση της ελληνικής κοινωνίας; Αυτών που θα έβαζαν την δεξιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας;
Τόση μεγάλη φοροδιαφυγή-για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα-και διασπάθιση χρήματος και κανείς από τους δήθεν προοδευτικούς πράσινους κυβερνήτες και κομματικά στελέχη δεν γνώριζε τίποτε; Δεν ήξεραν δεν ρώταγαν; Και μάλιστα η καταγγελία γίνεται και για την συντηρητική παράταξη και τα κομματικά της στελέχη.
Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που φορολογούσατε το δεξιό, σοσιαλιστικό, αριστερό, κομμουνιστικό πόπολο; Δηλαδή, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς από τότε που ακούσαμε από τα δημόσια χείλη του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου:
«Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και έτσι! 500 εκατομμύρια δραχμές»
Και αναφέρονταν αν θυμάμαι καλά στον κύριο Μαυράκη; Στέλεχος στην τότε Ολυμπιακή! Πόσα ακόμα οικονομικά δωράκια έκαναν στους εαυτούς τους τα κομματικά στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ κατά την διάρκεια της πράσινης διακυβέρνησής τους;
Ο παλαιός ωραίος υπουργός εθνικής αμύνης στην φυλακή, ο κύριος Γιάννος Παπαντωνίου υπουργός και αυτός του ΠΑΣΟΚ στην φυλακή, ο κύριος Μαντέλης καταδικάστηκε επίσης, αν δεν κάνω λάθος. Πώς να μην φτάσει εκλογικά εκεί που έφτασε σήμερα, το παλαιό κίνημα της αλλαγής και των πατριωτικών φιλοδοξιών;
Και να σκεφτεί κανείς ότι οι μεταπολιτευτικές γενιές στην Ελλάδα, ήλπιζαν τόσο πολύ σε αυτόν τον πολιτικό χώρο. Ευελπιστούσαν σε μια αλλαγή πολιτικών συμπεριφορών, κυβερνητικών πρακτικών, μείωση έστω, της κομματικής και βουλευτικής φαυλοκρατίας.
Ποιος δεν θυμάται την ρήση του Γιώργου Κατσιφάρα: «Αν δεν ήταν ο Ανδρέας δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας». Και πώς εξελίχτηκε ο δημόσιος πολιτικός βίος της χώρας μας, από ένα κίνημα και τα στελέχη του που κατά κάποιον τρόπο άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη του στην ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα στην πατρίδα μας;
Είναι να σε πιάνει απογοήτευση, όχι μόνο για αυτά που γίνονταν κάτω από την πολιτική μύτη μας αλλά, και αυτά, που πληρώσαμε και πληρώνουμε κατόπιν σαν λαός. Πολιτική αριστερή ευφράδεια και δεξιά οικονομική πρακτική.
Αλήθεια, πότε δημιουργήθηκαν τα καινούργια πολιτικά και οικονομικά τζάκια στην χώρα μας τα τελευταία σαράντα χρόνια, επί βαθιού ΠΑΣΟΚ ή επαράτου Δεξιάς; Πώς το λέει η λαϊκή παροιμία, «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις».
Σε ποιο πολιτικό σύστημα έπειτα να έχεις εμπιστοσύνη, σε ποια πρόσωπα, σε ποιες ομάδες, σε ποιους πρώην υπουργούς ή κομματικά στελέχη; Ποιος τορπιλίζει εκ των έσω την όποια αστική δημοκρατία;
Οι αδιάφοροι και συμφεροντολόγοι πολίτες ή οι φαύλοι πολιτικοί κυβερνώντες και η πολιτική τους ασυλία, μια και ότι και αν πράττουν δεν τιμωρούνται. Πάνε μόνο στο σπίτι τους μέχρι να ξεχαστεί το θέμα και να επανέλθουν με άλλη πολιτική λεοντή. Και αυτό λέγεται κοινοβουλευτική δημοκρατία;
Αν αυτά τα γνώριζαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, δηλαδή τι πολιτικά λαμόγια μας κυβερνούσαν, τότε γιατί να μην μας επιβάλλουν αυτά τα οικονομικά μέτρα και άλλα που μας επέβαλαν; Δέστε και το σημερινό κοινοβουλευτικό σύστημα, ανακύκλωση ξεθωριασμένων και σκουριασμένων υλικών με σκοπό τι;
Δεν γνωρίζω τι πολιτική φαυλότητα επικρατεί στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά σε εμάς, έχει παραφουσκώσει το πρόβλημα. Με ποιήματα του αλεξανδρινού Κωνσταντίνου Καβάφη, με ανταπαντήσεις με ποιήματα του Γεωργίου Στρατήγη, με ξιφασκίες του Κινήματος Αλλαγής δεν εξελίσσεται η πολιτική ιστορία.
Κοιτάτε πόσο στημένο είναι το ζήτημα μεταξύ πολιτικών και δημοσιογράφων. Όλοι καλούν τους ίδιους και τους ίδιους. Πού στέκονται και τι προβάλλουν, ακούστε τις δημόσιες φιλοφρονήσεις του πρωθυπουργού στην κυρία Έλλη Στάη, που κάποτε είχε πάρει και συνέντευξη από τον Ανδρέα.
Πώς θέλετε να πιστέψουμε μετά στο εγχώριο πολιτικό σύστημα και τα σικέ τερτίπια του. Ποιους να εμπιστευτείς και ποιους να απαξιώσεις! Θυμάστε το παλαιό τραγούδι που τραγουδούσε η αγαπητή Δήμητρα Γαλάνη, «Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί….».
Κοιτάτε τι λέει ο κύριος Ραγκούσης, του παλαιού ΠΑΣΟΚ, «Με ανάγκασαν να συμμετάσχω στη κυβέρνηση….»
Και αυτοί είναι άντρες με πολιτικό φρόνημα; Πού τον ανάγκασαν στα δεξιά και πράσινα μπουντρούμια της οδού Μπουμπουλίνας; Και τώρα έγινε σφουγκοκολάριος των συριζαίων; Και ο κύριος Κουϊκ, είναι πολιτικός λόγος αυτός; Και εντάξει αυτοί, αυτό είναι το ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης Τσίπρα;
Τι ξεκατίνιασμα είναι αυτό του πρώην υπουργού εθνικής αμύνης. Ξαφνικά είδε το πολιτικό φως το αληθινό; Και «σε βοήθησα να μην γίνεις αποστάτης της κυβέρνησης που στήριξες για τέσσερα χρόνια;» και ποιος το λέει αυτό, ο σημερινός πολιτικός αποστάτης για μερικούς μήνες ακόμα στην κυβερνητική εξουσία;
Και με ποια πολιτικά στελέχη των δύο κομμάτων, τα πλέον πολιτικά ανενεργά; Και έτσι θέλει να ξαναπάρει την εξουσία ξανά;
Φαίνεται ότι στην πολιτική ιστορία της χώρας μας η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως χυδαίο ανέβασμα μιας ακαλαίσθητης φαρσοκωμωδίας. Ό,τι έγινε την προδικτατορική περίοδο μετά την παραίτηση του γερο-Παπανδρέου επαναλαμβάνεται στις μέρες μας. Κομπάρσοι είμαστε-τάχα μου δημοκράτες ψηφοφόροι-μιας κοινοβουλευτικής φίλιας δικτατορίας, όπως έγραφαν οι Αμερικανοί κοινωνιολόγοι.
Ζήτω η Ελλάδα, Ζήτω η Θρησκεία, Ζήτω η Νέα μεταλλαγμένη με τα αριστερά προσωπεία Νέα Δημοκρατία.
Γ) Η κόρη μου η σοσιαλίστρια κυρία Ξενογιαννακοπούλου, πάρτε μαζί σας και τον πολιτικά ανατριχιαστικό κύριον Κουβέλη και μαζί με τον Γ.Α.Π. φτιάξτε το νέο κόμμα με μεσσία το αριστερό παιδί που αυτοπροσδιορίζεται αριστερό ανάλογα με τις μονές ή τις ζυγές ημέρες της πολιτικής εβδομάδας.
Η σοσιαλιστική διεθνής σας αναμένει να αλλάξετε την οικουμένη. «Μακεδονία ξακουστή των σκοπιανών η χώρα που διώξατε τους Έλληνες και νατοϊκοί είσαι τώρα». Αν σας λείψουν οι πολιτικοί εδώ είμαστε. Εξάγουμε και Μαυρογιαλούρους.
Δ) Πότε θα ξανά ανακεφαλαιοποιήσουμε αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες τις Τράπεζες να ανασάνουμε; Όπως είπε «η φαφούτα κατσίκα που μασάει στραγάλια» σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του τσολιά της Ελληνοφρένειας. Αλήθεια, γιατί σταμάτησε αυτή η πολιτική εκπομπή από το μητσοτακικό κανάλι των αποστράτων;
Ωραία η εκπομπή και η σάτιρα των αμάν τα καθάρματα. Ιδιαίτερα αυτές οι σκηνές με τον κύριο Παύλο Πολλάκη που κάπνιζε, κάπνιζε, κάπνιζε… Έτσι καταπολεμά την Γρίπη ο κύριος από την Κρήτη. Πού είστε τιμημένοι ρεμπέτες του ελληνικού ντουνιά να δείτε τα έργα και τις ημέρες της πολιτικής κομπανίας. Ευτυχώς που είναι καλό παιδί ο αναβαθμιστής υπουργός με το μαντηλάκι. Που τον ακούς να μιλάει, και «ταραχή….» που άδει και ο Λεπά.
Ε) Γυρνώντας από την εργασία μου το βράδυ προχθές, είδα τα βαγόνια να ήταν γεμάτα από αντρικό, νεανικό, μεσήλικα και μεγαλύτερης ηλικίας πληθυσμό. Κατέβαιναν στο στάδιο Καραϊσκάκη να παρακολουθήσουν τον αγώνα ποδοσφαίρου. Και συλλογίστηκα άθελά μου, άραγε, όλος αυτός ο αντρικός κόσμος, όλη αυτή η ορμητική και ποδοσφαιρόφιλη νεολαία, θα κατέβαινε σε μια διαδήλωση με τόσο πάθος για τα εργασιακά τους δίκαια; Σε μια παλλαϊκή συγκέντρωση μακριά από κόμματα και ιδεολογικές σημαίες για την υποβάθμιση της ίδιας τους της ζωής; Έστω και με έναν παλαιομοδίτικο τρόπο εκδήλωσης και προβολής των δικαίων τους. Όπως θα έλεγε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ενώ όταν ο Ντένις ο Τρομερός της αριστεράς, θυμάστε που ανέβαινε πάνω στα τρακτέρ και έταζε, έταζε, έταζε, τότε δεν ήταν παλαιομοδίτικη εκδήλωση. Λύνεις ή δεν λύνεις ακόμα περισσότερο την πολιτική σου ζώνη αγνότητος που κάνανε πρωθυπουργό τον τρακτερίστα, και ας μην πιστεύεις ότι είσαι ακόμα αγνός!
ΣΤ) Γιατί δεν ακούγεται κιχ, για τις καταγγελίες που έγιναν μέσα στο υπουργικό συμβούλιο μεταξύ του πρώην ΥΠΕΞ με το αγελαδάρικο αμερικάνικο καπέλο και του πρώην συγκυβερνήτη με τις στολές εκστρατείας; Για χρηματισμούς και για τον κύριο Τζορτζ Σόρος;
Ζ) Και τι δεν κάνει αυτή η αδερφή του γουρλομάτικου παιδιού για να δει το αδερφάκι της στον πρωθυπουργικό θώκο. Λες και παίζει παρτίδα τένις με τον Άδωνι. Μόνο την γοργόνα την αδερφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν ρώτησε. Όπως λάχει εμείς οι Κρήτες, όπως λάχει εμείς οι βλάχοι μαζί θα κάνουμε χωριό. Και από κοντά ο νεαρούλης ο ξανθούλης ευτραφής Κώστας Καραμανλής των Σερρών.
Μην μου πείτε ότι μετά τα τρία μνημόνια δεν καταργήθηκε η οικογενειοκρατία στην Ελλάδα! Για την ελληνική πολιτική απάντηση, αποτανθείτε στον ξάδερφο του σημερινού πρωθυπουργού που είναι υπεύθυνος για τα οικονομικά.
Η) Μήπως αγαπητέ κύριε Θάνο Μικρούτσικε, πρώην υπουργέ πολιτισμού επί ΠΑΣΟΚ, οφείλεις να είσαι πιο προσεκτικός στα πολιτικά συστήματα της νότιας Αμερικής που υπερασπίζεσαι; Εκτός και αν ζήλεψες και εσύ το επαναστατικά λάβαρο του Σταμάτη Κραουνάκη, «όλες οι λούγκρες λιγουρεύεστε τον Παύλο τον πανύψηλο Κρητίκαρο». Κρήτη μου πράσινο νησί πως έγινες ροζ.
Θ). Παρατήρησα στους δρόμους του Πειραιά, να τοποθετούν καινούργιες μπλε ταμπελίτσες-οδοδείχτες με τα ονόματα των οδών της πόλης. Και, δίπλα σε άσπρο φόντο, να αναφέρεται: Δήμος Πειραιά 2017. Ακόμα πιστεύουν οι αρμόδιοι φορείς του Δήμου μας, ότι το Τραμ θα βοηθήσει στην κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση της πόλης; Οψόμεθα.
Ι) Στις 14 Φεβρουαρίου οι σύγχρονοι Έλληνες και Ελληνίδες, εόρτασαν την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Και σαν των εχθρών τα φουσάτα όρμησαν στα πολυκαταστήματα να αγοράσουν δωράκια στους αγαπημένους και αγαπημένες τους. Αυξήθηκε ο τζίρος των εμπορικών καταστημάτων.
Και αναρωτήθηκα, άραγε γνωρίζουν τον Έλληνα άγιο Υάκινθο; Άραγε, τραγουδούν αυτήν την ημέρα των Ελλήνων ερωτευμένων του αγίου Υακίνθου τραγούδια και μπαλάντες του Λουδοβίκου των Ανωγείων;
Σκέφτηκαν οι νέοι και οι νέες ότι ίσως, αντί από τον ξενόφερτο εμπορικό-καταναλωτή αυτόν άγιο, ίσως λέω, θα άξιζε να εορτάζεται η ημέρα των ερωτευμένων την ημέρα που κυκλοφόρησε ο «Μεγάλος Ερωτικός» του ερωτικού μελωδού των ονείρων μας Μάνου Χατζιδάκι; Ή την ημέρα που γεννήθηκε; Πάντως εγώ, ευχήθηκα και είπα σε νεαρό νοστιμούλη συνομιλητή μου. «Άκου να μαθαίνεις. Σήμερα, ημέρα του αγίου Βαλεντίνου, έχεις το ελεύθερο να ξενοκοιτάξεις, να ξενοπηδήξεις. Σήμερα, και για μία ημέρα επιτρέπεται το κέρατο. Από αύριο πιστός στην αγαπημένη σου». Δεν περίμενα την απάντησή του, το ωραίο χαμόγελό του με έπεισε για το τι θα έπραττε.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΟΥΡΔΟΣ
Ο Γιώργος Μπαλούρδος γεννήθηκε στον Πειραιά. Έχει εκδόσει τα εξής βιβλία: “Άσμα ασμάτων – Τάκης Σινόπουλος” (δοκίμιο, 1990), “Ολίγη Λίβας” (ποίηση 1998), “Μυρτιώτισσα”, επιμέλεια, παρουσίαση Γ.Μπαλούρδος (2002). Δοκίμια, κριτικές λογοτεχνίας και μελέτες του έχουν δημοσιευθεί στα εξής περιοδικά: Διαβάζω, Πόρφυρας, Μανδραγόρας, Ο Πολίτης, Κυμοθόη, Επτανησιακά Φύλλα, Οδός Πανός, Αιολικά Γράμματα, Πειραϊκά Γράμματα, Φιλολογική Στέγη, Κ.ΛΠ., Η Γραφή, Μικροφιλολογικά και σε πολλά άλλα καθώς και σε διάφορές εφημερίδες.