Οι
πολιτικές
αποφάσεις
αναμένεται
να
επηρεάσουν
και
την
αγορά
του
υγροποιημένου
φυσικού
αερίου
το
2025
σύμφωνα
με
τον
οίκο
αναλύσεων
Drewry.
Οι
οικονομικές
σχέσεις
ΗΠΑ
–
Κίνας
θα
κρίνουν
σε
μεγάλο
βαθμό
την
πορεία
της
αγοράς
των
πλοίων
μεταφοράς
υγροποιημένου
φυσικού
αέριου
(LNG
Carriers)
σύμφωνα
τις
εκτιμήσεις.
Ενας
εμπορικός
πόλεμος
ΗΠΑ
–
Πεκίνου
θα
στρέψει
τη
μεγαλύτερη
καταναλώτρια
LNG
στον
κόσμο,
σε
νέες
πηγές
προμήθειας,
όπως
το
Κατάρ,
η
Ρωσία
και
η
Αυστραλία,
πηγές
που
είναι
κοντύτερα
στην
Κίνα
με
αποτέλεσμα
τη
χρήση
λιγότερων
πλοίων
και
επομένως
τη
μείωση
της
ζήτησης.
Αντιθέτως,
σύμφωνα
με
τον
ίδιο
οίκο
μία
ειρηνική
εξέλιξη
στη
σύγκρουση
Ουκρανίας
–
Ρωσίας
δεν
φαίνεται
να
έχει
άμεσες
επιπτώσεις
στην
αγορά
του
LNG,
γιατί
η
Ευρώπη
θα
συνεχίσει
να
επιζητεί
τη
μείωση
της
εξάρτησής
της
από
το
ρωσικό
φυσικό
αέριο,
εκτός
ίσως
κάποιων
λίγων
χωρών
της
Ανατολικής
Ευρώπης.
Συνεπώς
ΗΠΑ
και
αραβικές
χώρες
και
άλλες
πηγές
θα
εξακολουθούν
να
στηρίζουν
ενεργειακά
της
ΕΕ.
Τρίτος
παράγοντας
είναι
η
πολιτική
Τραμπ,
που
με
βάση
τα
μέχρι
τώρα
λεχθέντα
θα
οδηγήσει
σε
νέο
κύμα
τελικών
επενδυτικών
αποφάσεων
(FID)
για
έργα
υγροποίησης
το
2025-26.
Ομως
αυτές
οι
αποφάσεις
αναμένονται
σε
αυξανόμενο
ρυθμό
από
το
δεύτερο
εξάμηνο
του
2025
και
το
2026.
Τα
«συν»
Αναλύοντας
τα
«συν»
και
τα
«πλην»
της
αγοράς
των
LNG
Carriers
για
το
2025
ο
οίκος
Drewry
στα
θετικά
αναφέρει
την
ενίσχυση
του
εμπορίου
ΗΠΑ
–
Ασίας,
σε
συνδυασμό
με
την
αναδρομολόγηση
των
πλοίων
γύρω
από
την
Αφρική
(COGH)
που
λειτουργεί
υπέρ
της
ανόδου
της
ζήτησης
πλοίων.
Ο
οίκος
δεν
αναμένει
λύση
στην
κρίση
στην
Ερυθρά
Θάλασσα,
ενώ
οι
διελεύσεις
LNGC
μέσω
της
Διώρυγας
του
Παναμά
θα
είναι
σταθερές.
«Οι
διελεύσεις
LNGC
μέσω
της
Διώρυγας
του
Παναμά
θα
είναι
σταθερές».
Επίσης
στα
θετικά
στοιχεία
είναι
η
αύξηση
της
προσφοράς
υγροποιημένου
φυσικού
αερίου.
Οι
ΗΠΑ
αναμένεται
να
προσθέσουν
νέους
όγκους
παραγωγής
LNG
το
2025,
με
την
έναρξη
βασικών
έργων
όπως
το
Plaquemines
LNG
(13,3
εκατ.
τόνους
ετησίως)
και
το
Corpus
Christi
LNG
Phase
3
(10
εκατ.
τόνους
ετησίως).
Η
παγκόσμια
προσφορά
υγροποιημένου
φυσικού
αερίου
θα
βελτιωθεί
επίσης
με
την
έλευση
ενός
νέου
εξαγωγέα,
του
Canada
LNG
(13
εκατ.
τόνους
ετησίως).
Από
την
πλευρά
των
αγοραστών,
η
Κίνα
θα
παραμείνει
ο
μεγαλύτερος
εισαγωγέας
το
2025,
παρά
τις
αναμενόμενες
οικονομικές
αντιξοότητες.
Η
ασιατική
ζήτηση
LNG
θα
υποστηριχθεί
από
τον
αυξανόμενο
ρόλο
του
αερίου
στην
ηλεκτροπαραγωγή
και
τις
βιομηχανίες,
καθώς
και
από
τη
χαλάρωση
των
τιμών
του.
Ωστόσο,
ο
αυξανόμενος
ανταγωνισμός
από
άλλες
εναλλακτικές
πηγές
ενέργειας
(ανανεώσιμες
πηγές
ενέργειας
και
πυρηνική
ενέργεια)
και
η
προώθηση
πολιτικών
που
στηρίζουν
την
εξάλειψη
των
εκπομπών
διοξειδίου
του
άνθρακα
θα
μπορούσαν
να
αποτρέψουν
μια
μεγαλύτερη
ζήτηση
LNG,
ιδίως
στην
Ευρώπη.
Τα
«πλην»
Στα
«πλην»
της
αγοράς
ο
Drewry
περιλαμβάνει
τη
σημαντική
αύξηση
του
στόλου,
η
οποία
συνεχίζει
να
ξεπερνά
την
αναμενόμενη
προσφορά
LNG.
Ως
εκ
τούτου
βλέπει
μία
«πίεση»
στους
ναύλους
στη
spot
αγορά
για
το
2025,
αν
και
πρέπει
να
σημειωθεί
ότι
η
εν
λόγω
αγορά
λειτουργεί
κυρίως
με
μακροχρόνιες
ναυλώσεις.
Πολύ
λίγα
πλοία
τοποθετούνται
σε
παραγγελία
εάν
πριν
δεν
έχουν
κλεισθεί
για
αυτά
μακροχρόνια
ναυλοσύμφωνα.
Σύμφωνα
πάντως
με
τον
Drewry
το
2025
αναμένεται
ότι
96
LNG
Carriers
θα
παραδοθούν
από
τα
ναυπηγεία
επιδεινώνοντας
την
κατάσταση
υπερπροσφοράς.
Η
πρόσθετη
νέα
δυναμικότητα
των
42
εκατ.
τόνων
ετησίως
LNG
δεν
θα
είναι
επαρκής
για
να
εξισορροπήσει
την
αύξηση
του
στόλου,
εκτιμά
ο
οίκος
αναλύσεων.
Επίσης
αναφερόμενος
στις
προοπτικές
της
ζήτησης
θεωρεί
ότι
είναι
μεικτές
και
διαφέρουν
περιφερειακά
καθώς
αναμένεται
μια
μικρή
ανάκαμψη
στην
Ευρώπη,
ενώ
η
Ασία
θα
παραμείνει
ο
κύριος
κόμβος
ανάπτυξης.
Στο
μεταξύ
το
πώς
θα
τελειώσει
ο
χειμώνας
2024-25
θα
είναι
καθοριστικό
για
τη
ζήτηση
LNG
στην
Ευρώπη
το
επόμενο
έτος.
Σε
κάθε
περίπτωση
ο
στόλος
αναμένεται
να
αυξηθεί
κατά
11%
σε
ετήσια
βάση
το
2025,
λόγω
των
πολλών
παραδόσεων
νεότευκτων
πλοίων.
Επίσης
ο
οίκος
εκτιμά
ότι
η
διάλυση
γηραιότερων
LNG
Carriers
παλαιότερης
τεχνολογίας
θα
αυξηθεί
το
επόμενο
έτος.
Ωστόσο
θα
απαιτηθεί
σημαντική
διάλυση
(περίπου
30-40
πλοίων)
για
να
αποκατασταθεί
η
ισορροπία
μεταξύ
προσφοράς
και
ζήτησης
και
να
σταθεροποιηθούν
οι
τιμές
το
επόμενο
έτος.