Η Λευκάδα τίμησε τον συλλέκτη που «επέστρεψε» τον Λευκάδιο Χερν στην πατρίδα του

Μία εκκρεμότητα ετών έκλεισε η δημοτική αρχή της Λευκάδας τιμώντας τον συλλέκτη Τάκη Ευσταθίου για την συνεισφορά του στην επιστροφή του εθνικού ποιητή της Ιαπωνίας, Λευκάδιου Χερν, στην Ελλάδα. Ο κ. Ευσταθίου ήταν αυτός που δημιούργησε τις γέφυρες με την Ιαπωνία και τους απογόνους του Λευκάδιου εκεί, καθώς επίσης και δώρησε βιβλία από την προσωπική συλλογή του στο Πολιτιστικό Κέντρο Λευκάδας ώστε να δημιουργηθεί το Μουσείο του Λευκάδιου Χερν που στεγάζεται εκεί εδώ και 7 χρόνια.

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων “Ημέρες Λευκάδιου Χερν 2021” στην Λευκάδα, το βράδυ της Κυριακής, έγινε η ανακήρυξη του Τάκη Ευσταθίου σε επίτιμο δημότη της Λευκάδας από τον Δήμαρχο Χαράλαμπο Καλό, κατόπιν ομόφωνης απόφασης του δημοτικού συμβουλίου σε εισήγηση του “Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας”, στο “Κηποθέατρο Άγγελος Σικελιανός”. Όπως ανέφερε ο κ. Ευσταθίου στο ertnews.gr , «η πρώτη ουσιαστική επαφή που είχα με τον Λευκάδιο Χερν ήταν το ‘96. Πηγαίνω στην Ιαπωνία για να κάνω την έκθεση του Θεόδωρου Στάμου και πήγα στο Ματσούε, όπου και συνάντησα το δισέγγονο του Λευκάδου. Γνωριστήκαμε, πήγα στο μουσείο και με φιλοξένησε. Το 2008 έχω την ιδέα για το «ανοιχτό μυαλό του Λευκάδιου Χερν».

Όπως εξηγεί ο κ. Ευσταθίου, έχει δωρίσει βιβλία του Λευκαδίτη συγγραφέα «στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης στην Κέρκυρα, στο αμερικανικό Κολλέγιο και στο κέντρο πολιτισμού της Λευκάδας που έχει το μουσείο του Λευκάδιου Χερν, στο  Ίδρυμα του Ευγενίδου. Στην Αμερική έχω δώσει στο Metropolitan Museum».

 Τι σημαίνει, όμως, για τον κ. Ευσταθίου ο Χερν; «Ένα ανοιχτό μυαλό, ένας άνθρωπος που μπορεί να μας βοηθήσει σαν δάσκαλος όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον εαυτό τους και για τον κόσμο. Είμαι ικανοποιημένος που μετά από 7 χρόνια θέλησαν να με τιμήσουν, αλλά ικανοποίηση για μένα και μεγαλύτερη τιμή ήταν ότι αυτό το όραμα που είχα έγινε δεν απέτυχε».

Όπως τόνισε στην ομιλία του ο δήμαρχος Λευκάδας, Χαράλαμπος Καλός, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, «όλη αυτή η έκρηξη ενδιαφέροντος για τον Λευκάδιο Χερν συμβαίνει σήμερα εξαιτίας ενός πρωτοπόρου της τέχνης, του Τάκη Ευσταθίου. Αυτές οι εκδηλώσεις αποτελούν ένα παράθυρο στον κόσμο και παίζουν ένα σημαντικότατο ρόλο στην προώθηση της διμερούς συνεργασίας ανάμεσα στη Λευκάδα και στην αδελφοποιημένη πόλη Σιντζούκου της Ιαπωνίας».

Από την πλευρά του, ο πρέσβης της Ιαπωνίας, που παραβρέθηκε την εκδήλωση, εξήρε τον ρόλο του Λευκάδιου Χερν στην πολιτιστική και λογοτεχνική παράδοση της χώρας του και ευχαρίστησε θερμά τη Λευκάδα για τη φιλοξενία της.

 

 

Η οδύσσειά του ξεκίνησε από τη Λευκάδα και η διαδρομή του στους μύθους και τους θρύλους παραμένει ελκυστική κι αξιομνημόνευτη.

Ήταν 2 ετών όταν ο πατέρας του, Κάρολος Χερν, πήγε την οικογένειά του στο Δουβλίνο. Η Ρόζα, ευγενούς καταγωγής και κόρη του Αντωνίου Κασιμάτη, δεν άντεξε το αυστηρό περιβάλλον, την ξενιτιά, και μετά τον χωρισμό της γύρισε στα Κύθηρα, όταν ο Λευκάδιος ήταν μόλις 4 ετών. Ο πατέρας του, στρατιωτικός χειρουργός στο Βρετανικό Σώμα, ανέθεσε την επιμέλεια του γιου του στη συγγενής του, Σάρα Μπρέναν. Εκεί βίωσε την απώλεια της μητρικής αγκαλιάς, ενώ σε ένα παιχνίδι με τους συμμαθητές του, 16 ετών, έχασε το αριστερό του μάτι.
Σε ηλικία 19 ετών μεταναστεύει στην Αμερική. Ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, μέχρι να εξασφαλίσει μια θέση στην εφημερίδα του Σινσινάτι, Daily Enquirer. Εκεί παντρεύεται, όμως ο γάμος με έγχρωμη γυναίκα είναι απαγορευμένος και προκαλεί την απόλυσή του και την επιστροφή στην απόγνωση. Μετά το διαζύγιο, βρίσκεται στη Νέα Ορλεάνη, όπου ανακαλύπτει έναν κόσμο εξωτικό, πολύχρωμο. Ακολουθεί διετές πέρασμα από τη Μαρτινίκα και κατόπιν μεταφέρεται στη Νέα Υόρκη για να πάρει τον δρόμο που οδηγεί στην Ιαπωνία. Εκεί ο Χερν θα συναντήσει έναν καινούργιο κόσμο. Παντρεύεται τη Σετζουσόκο Κοϊζούμι και παίρνει το όνομα Γιάκουμο Κοϊζούμι. Μαζί της έκανε τέσσερα παιδιά.

 

Σήμερα, οι κατοικίες του στην Ιαπωνία, τη Νέα Ορλεάνη, το Δουβλίνο αποτελούν ιστορικά σημεία μνήμης. Στη Λευκάδα, το σπίτι που γεννήθηκε έχει έντονο το στίγμα της παρουσίας του αλλά δεν αποτελεί πόλο έλξης, όπως ενδεχομένως θα έπρεπε για τον Λευκάδιο, που ταξίδεψε με το όνομά της σε κόσμους μαγικούς, εξωτικούς.

Στην καρδιά της Απω Ανατολής, ρίζωσε και εργάστηκε ως δάσκαλος Αγγλικών και συγγραφέας, μέχρι το θάνατό του, σε ηλικία 54 χρονών. Εκεί αφηγήθηκε με χαρτί και μελάνι παραδοσιακές ιστορίες, σκοτεινούς μύθους, αλλόκοτες δοξασίες, παγερές νύχτες με φαντάσματα, νεαρούς σαμουράι και ματωμένα ξίφη.

Αφησε λογοτεχνική προίκα 4.000 σελίδων και έναν πολυπολιτισμικό μύθο, αναζητώντας τη φωνή που «μου έλεγε πάντα Ιστορίες που με έκαναν να αναρριγώ από το κεφάλι ώς τα πόδια από την Ευχαρίστηση». Όπως περιγράφει στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Ημέρας», «στο τέλος ήρθε η μέρα του αποχωρισμού. Και κλαίγοντας μου έλεγε για ένα φυλακτό που μου είχε δώσει, ότι δεν θα έπρεπε ποτέ μα ποτέ να το χάσω, γιατί θα με κράταγε πάντα Νέο και θα μου έδινε τη δύναμη να επιστρέψω. Αλλά ποτέ δεν γύρισα. Και τα χρόνια πέρασαν. Και μία μέρα ήξερα ότι είχα χάσει το φυλακτό και ότι ήμουν πια απελπιστικά γέρος». Κι εκείνη είχε πεθάνει, στις 12 Δεκεμβρίου 1882,  στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας.

Αυτή η επίκληση στη χαμένη παιδικότητα αποτέλεσε τη γέφυρα συνάντησης Δύσης και Ανατολής, μέσα στο συγγραφικό έργο του Λευκάδιου. Με έναν μαγικό τρόπο, σφυρηλατημένο στη διαδρομή της ζωής του, ο άνδρας από τη Λευκάδα έδωσε στους Ιάπωνες τους μύθους τους. Ανέδειξε την ψυχή τους με την αγάπη, τη φροντίδα ενός παραμυθά και τον θαυμασμό ενός ξένου.

[+] Κάντε κλικ εδώ για να δείτε τη διαδρομή του Λευκάδιου Χερν 

www.ertnews.gr

Τάσος Οικονόμου