Η καθιστική ζωή και το περπάτημα επηρεάζουν τη μνήμη μας με διαφορετικό τρόπο

Share this

Πολλές έρευνες έχουν υποστηρίξει ότι ένα επίπεδο άσκησης είναι ευεργετικό όσον αφορά στην προστασία των γνωστικών λειτουργιών και ότι η καθιστική ζωή θα επηρεάζει αρνητικά τον εγκέφαλό μας. Πρόσφατη μελέτη μάλιστα υποστήριξε ότι 4.000 βήματα την ημέρα μπορούν να ενισχύσουν τη γνωστική λειτουργία σε ενήλικες μέσης ηλικίας.

Μια άλλη πρόσφατη έρευνα επιβεβαίωσε αυτά τα ευρήματα από την αντίθετη πλευρά, εξηγώντας ότι η συνεχής καθιστική ζωή βλάπτει τον κροταφικό λοβό, μια περιοχή του εγκεφάλου που παίζει βασικό ρόλο στην επεξεργασία των αναμνήσεων και της γλώσσας.

Τώρα, τρεις ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μόναχο στη Γερμανία βρήκαν νέα δεδομένα που υποδεικνύουν ότι η αεροβική άσκηση προστατεύει τον εγκέφαλο. Επιπλέον, η νέα τους μελέτη δείχνει πώς η καθιστική ζωή και το περπάτημα επηρεάζουν την οπτική εργασιακή μνήμη, την ικανότητα δηλαδή του εγκεφάλου να αποθηκεύει οπτικές πληροφορίες αυθόρμητα για μελλοντική χρήση. Τα αποτελέσματα της έρευνας βρίσκονται δημοσιευμένα στην British Journal of Psychology.

Μέτρια δραστηριότητα και ακινησία

«Η έντονη αεροβική άσκηση έχει αποδειχθεί πως επηρεάζει την γνωστική απόδοση τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά την άσκηση», γράφουν οι επιστήμονες. Όμως, η επίδραση στην εκτελεστική επίδοση κατά τη διάρκεια της οξείας άσκησης είναι λιγότερο ξεκάθαρη, με πολλούς ερευνητές να παρέχουν αντικρουόμενη θεωρία και αποτελέσματα όσον αφορά στην κατεύθυνση των επιδράσεων.

Γι’ αυτό το λόγο, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ηλεκτροεγκεφαλογράφημα – μια τεχνική που επιτρέπει στους ερευνητές να ελέγξουν την εγκεφαλική δραστηριότητα, καταγράφοντας τις ηλεκτρικές ώσεις – ώστε να αξιολογήσουν την επίδοση των συμμετεχόντων σε εργασίες οπτικής μνήμης όσο βρίσκονται σε παθητική στάση ή όσο είναι σωματικά δραστήριοι.

Η ομάδα χρειάστηκε 24 συμμετέχοντες, τους οποίους εξέτασε καθώς εκτελούσαν κάποια εργασία μνήμης σε διαφορετικές συνθήκες: ενώ κάθονταν, ενώ ποδηλατούσαν, ενώ στέκονταν σε έναν διάδρομο και ενώ περπατούσαν σε αυτόν. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η οπτική εργασιακή μνήμη των συμμετεχόντων φάνηκε να λειτουργεί καλύτερα, όταν ποδηλατούσαν ή περπατούσαν, παρά όταν κάθονταν ή στέκονταν όρθιοι. Επιπροσθέτως, όσον αφορά στη στάση του σώματος, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η όρθια στάση βοηθούσε στη μείωση των λαθών καθώς οι συμμετέχοντες εκτελούσαν την εργασία.

Τι συμβαίνει ακριβώς στον εγκέφαλο;

Με βάση τις μετρήσεις του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, όπως επίσης και την επίδοση των συμμετεχόντων σε εργασίες οπτικής εργασιακής μνήμης, οι συμμετέχοντες υποδεικνύουν ότι οι εγκεφαλικές περιοχές που ενισχύονται κατά τη διάρκεια της αεροβικής άσκησης είναι το μετωποβρεγματικό δίκτυο (το κέντρο προσοχής του εγκεφάλου) και ο ραχιοπλευρικός προμετωπιαίος φλοιός (περιοχή κλειδί στην εργασιακή μνήμη και στην επιλεκτική προσοχή).

Εν συντομία, τα εγκεφαλικά δίκτυα εκτελεστικών λειτουργιών φαίνεται να ωφελούνται περισσότερο κατά τη διάρκεια και όχι αμέσως μετά την αεροβική άσκηση. Αυτό, ισχυρίζεται η ομάδα, έρχεται σε αντίθεση με τα υπάρχοντα μοντέλα, τα οποία έχουν συμπεράνει ότι «η άσκηση μειώνει τη λειτουργία του προμετωπιαίου φλοιού λόγω των περιορισμένων πόρων ενέργειας. Έτσι λοιπόν, αν και η σύγχρονη κοινωνία λειτουργεί πλέον κυρίως μέσω της καθιστικής ζωής, ο εγκέφαλός μας μπορεί παρ’ όλα αυτά να λειτουργεί καλύτερα, όσο το σώμα μας είναι δραστήριο.

Πηγή: onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/bjop.12352

 Εναλλακτική Δράση

Share this

Αφήστε μια απάντηση