Share this
Α μονάχα να ’ξερα / μιαν ελευθερία πραγματική / που να μπορώ να την υμνώ χωρίς / να φαίνομαι αφελής ή φαρισαίος… (Οδυσσέας Ελύτης)
Το πρώτο έργο ως ζωγράφος της Κυριακής 80 Χ 60 να βγάλω και την άλλη κρυφή ρομαντική πλευρά μου στην τέχνη αλλά σε σύγχρονες πινελιές να μάθω και εξπρεσιονισμό· σιγά-σιγά, μπάμ-μπάμ, χωρίς ψιλοδουλειά, να ξεκουράσω τα καημένα πινελάκια 000 και βάλε μέχρι 003 γιατί αυτά θέλουν παράδοση και ιστορία δεν τους αρέσει η σύγχρονη τέχνη, τα ιδιότροπα.
Ελπίζω να σας ξεκουράσω λίγο μ’αυτό γιατί στα Πατριωτικά και Ορθόδοξα δίνομαι με πάθος και δεν αντέχω την σκέψη ότι όλα σχεδόν η δική μας γενιά τα πρόδωσε, και παρέδωσε Ιερά και Όσια σε ανθρώπους που καμία σχέση δεν έχουν μ’ αυτά βαθιά στην καρδιά.
Δεν μεγαλώσαμε με τέτοια ανθελληνική σημερινή Παιδεία εμείς, κι όμως κάναμε την μεγαλύτερη ζημιά στην Πατρίδα μας, γιατί τεμπελιάσαμε να αγωνιζόμαστε για Υψηλά Ιδανικά, και το 2021 απλά θα είναι μια Επέτειος Ντροπής.
Αλήθεια ποιος θα μπορούσε απο όλους αυτούς οργανωτές, πολιτικούς,ιεράρχες ακόμη κι εμείς ο λαός,να κοιτάξει κατάματα τους Ήρωες του 1821 Κλεφταρματωλούς και Κληρικούς με ψηλά το κεφάλι;
Γιατί οι ψυχές μας βλέπουν, αλλά θέλει ταπείνωση και πίστη να το καταλάβει η να το νιώσει κάποιος αυτό…
Το μόνο που έκανα τελικά τ’ άλλα τα άφησα μισοτελειωμένα, δεν κάνω για ζωγράφος της Κυριακής με ηλιοβασιλέματα κι αφηρημένα μπαμ μπαμ… Τώρα μας πρέπουν επαναστατικά Πατρίς – Θρησκεία – Παράδοση 1821…
Γιατί όλα καταρρέουν και ισοπεδώνονται από ένα ανύπαρκτο φόβο που δημιούργησαν πολύ έξυπνα αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο αλλά και την Εκκλησία ….
Share this
