Η Ελλάδα δεν έχει να επιδείξει πολλές πρωτιές, ούτε καν συμμετοχές στο βάθρο των νικητών στους τομείς της οικονομίας. Με αυτό το δεδομένο έχει αξία μια διάκριση που έρχεται από την Παγκόσμια Τράπεζα, μια διάκριση που αφορά τις Συμπράξεις Δημόσιου & Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Η διάκριση έγινε γνωστή από τον Νίκο Μαντζούφα, ένα πρόσωπο που ταύτισε την παρουσία του με την ανάπτυξη και καθιέρωση των ΣΔΙΤ στην ελληνική διοίκηση, την αγορά και την οικονομία. Ο ίδιος με ανάρτηση του στο facebook μας ενημέρωσε για τα εξής: «Έκθεση της World Bank του 2020.
“Benchmarking Infrastructure Development”.
Σε αξιολόγηση μεταξύ 140 χωρών, η Ελλάδα στην κατηγορία «Καλές Διαγωνιστικές Διαδικασίες έργων ΣΔΙΤ» κατετάγη 2η.
Υπερήφανος για την παρακαταθήκη δέκα χρόνων ως επικεφαλής των ΣΔΙΤ στην Ελλάδα».
Η έκθεση αυτή «βγαίνει» κάθε δύο χρόνια. Η Ελλάδα με την προηγούμενη έκθεση είχε βρεθεί στην 3η θέση της σχετικής λίστας δηλαδή μέσα σε δύο χρόνια «ανέβηκε» μια θέση. Αλλά, το θέμα δεν είναι το «πέρασμα» από την 3η στη 2η θέση αλλά το γεγονός ότι μια καλή πρακτική στο τομέα των διαγωνιστικών διαδικασιών συνεχίζει στο ίδιο δρόμο… «Καλές Διαγωνιστικές Διαδικασίες έργων ΣΔΙΤ». Τι σημαίνει αυτό; Με απλά λόγια, η χώρα μας σε ένα τομέα οικονομικής δραστηριότητας που «πονάει» κατάφερε να δείξει αξιοπιστία και φερεγγυότητα μόνο στο βαθμό που επέλεξε την εναλλακτική μέθοδο των ΣΔΙΤ.
Ν. Μαντζούφας
Ο Νίκος Μαντζούφας είναι πλέον επικεφαλής της Ειδικής Υπηρεσίας για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης – από αυτό το πόστο θα μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξη των έργων που θα ενταχθούν στο Ελληνικό Σχέδιο. Για παράδειγμα, έχει γίνει ήδη γνωστό ότι θα ενταχθούν τα έργα για την δημιουργία παραγωγικών μονάδων διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων – η δημιουργία των οποίων θα γίνει με την μέθοδο των ΣΔΙΤ. Το ίδιο και για ένα μεγάλο project για τα αρδευτικά έργα ανά την επικράτεια. Και αυτό με ΣΔΙΤ. Μια ουδέτερη ως προς το δημοσιονομικό κόστος και το χρέος μέθοδος που είναι και η σταθερά αγαπημένη του Θόδωρου Σκυλακάκη, αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών και πολιτικού υπευθύνου για το Ταμείο Ανάκαμψης.
Σε κάθε περίπτωση, τα ΣΔΙΤ στην χώρα μας έχουν μέλλον γιατί έφτιαξαν – έστω και με καθυστέρηση χρόνων- ένα καλό πρόσωπο και απέκτησαν την έξωθεν καλή μαρτυρία. Αυτό που χρειάζεται τώρα πιά πέραν από τη πολιτική κατεύθυνση και βούληση που υπάρχει είναι να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού η τεχνογνωσία που έχει κατακτηθεί και να διαχυθεί σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης, της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των εποπτευόμενων φορέων κ.α. Τόσο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών όσο και η πολιτική ηγεσία του κατεξοχήν αρμόδιου υπουργείου για τις δημόσιες υποδομές- έργα οφείλουν σε αυτή τη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα να βρουν τον τρόπο να παγιώσουν ως μόνιμη σταθερή επιλογή τα ΣΔΙΤ. Άλλωστε, όπως λέει και ο Θόδωρος Σκυλακάκης «λεφτά για επενδύσεις και όχι για επιδοτήσεις». Με άλλα λόγια, ας βάλει το χέρι στην τσέπη και ο ιδιώτης επιχειρηματίας και ας αναλάβει και εκείνος ρίσκο. Τζάμπα λεφτά δεν υπάρχουν πιά – τα «πάτησε το τρένο»!
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις