Share this
«Αποφεύγοντας κάτι ή αναβάλλοντάς το, δε δίνεται στον εαυτό σας την ευκαιρία να διαψεύσει τις αρνητικές πεποιθήσεις σας. Εκείνη τη στιγμή σας φαίνεται πιο εύκολο να το αποφύγετε, αλλά η ανακούφιση που νιώθετε είναι βραχυπρόθεσμη. Για λίγο καιρό, η έγνοια σας μπορεί να μειωθεί, αλλά αναγκάζεται τον εαυτό σας σε πιο επώδυνη δουλειά μακροπρόθεσμα, και επιπλέον βάζετε στο παιχνίδι τις ενοχές και τις τύψεις. Θα νιώθετε άσχημα επειδή δεν κάνατε αυτό που θέλατε ή που έπρεπε να κάνετε και φυσικά θα τα βάζετε με τον εαυτό σας, με συνέπεια το αρχικό πρόβλημα να μοιάζει αξεπέραστο. Στο σημείο αυτό ενεργοποιείται και η αντίδραση πάλης ή φυγής, αφού το ζήτημα που αναβάλλεται λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις και αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να αντεπεξέλθετε. Έτσι όχι μόνο διατηρείτε τα επίπεδα του άγχους και της αγωνίας που είχατε ήδη, αλλά τα αυξάνεται κιόλας» (σελ. 157-158).
«Πολλοί είναι οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να αποφεύγετε κάτι, αλλά οι σημαντικότεροι είναι συνήθως οι εξής: ο φόβος της αποτυχίας, ο φόβος μήπως κάνετε λάθος επιλογή ή πάρετε λανθασμένη απόφαση, επειδή θέλετε να κάνετε τα πάντα τέλεια, ο φόβος μήπως χάσετε τον έλεγχο, ο φόβος της αλλαγής, η προσπάθεια να αποφύγετε την πιθανότητα να αυξηθεί το άγχος και η αγωνία σας, επειδή δεν έχετε χρόνο» (σελ. 159-160).
- “Το μικρό βιβλίο της ηρεμίας”, των Jessamy Hibberd & Jo Usmar (2014), Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 155-168.
Αναρτήθηκε από Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια, MSc
Share this