Έντμουντ Χάλλεϋ: Άγγλος μαθηματικός και αστρονόμος

Ο Έντμουντ Χάλλεϋ ή Εδμόνδος Χάλλεϋ ήταν Άγγλος μαθηματικός και αστρονόμος (8 Νοεμβρίου 1656 – 14 Ιανουαρίου 1742).

Το 1678 δημοσίευσε κατάλογο με 360 αστέρες του νοτίου ουράνιου ημισφαιρίου, την θέση των οποίων και παρατήρησε κατά την υπηρεσία του στην Αγία Ελένη, καθώς και τη διάβαση του πλανήτη Ερμή προ του δίσκου του Ήλιου το 1677. Ο Χάλλεϋ είναι ο πρώτος που διαπίστωσε ότι οι αστέρες δεν διατηρούν σταθερή μεταξύ τους θέση και ότι καθένας εξ αυτών έχει δική του κίνηση, επιβεβαιώνοντας εκείνες των Λαμπάδιου, Σείριου και Αρκτούρου.

Μελέτησε επίσης τον γήινο μαγνητισμό, την διανομή των ανέμων στη επιφάνεια της Γης καθώς και το φαινόμενο των παλιρροιών. Το 1703 κατέλαβε την έδρα των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου και μεταξύ των ετών 1710-1712 χάρις των γνώσεών του στην ελληνική, λατινική, εβραϊκή και αραβική γλώσσα εξέδωσε τα συγγράμματα του Απολλώνιου του Περγαίου εκ των οποίων τα 4 πρώτα βιβλία εσώθηκαν στην ελληνική, τα 3 επόμενα μόνο στην αραβική, ενώ το τελευταίο αποκατέστησε ο ίδιος.

Υπήρξε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου από το 1678. Το δε 1720 διορίσθηκε διευθυντής στο Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς.

Με το όνομά του φέρεται σχετικός κομήτης που είχε ενσπείρει πανικό την νύκτα της 19 Απριλίου του 1910 παρόλο ότι από το 467 π.Χ. μέχρι και το 1910 είχαν εξακριβωθεί 29 εμφανίσεις.