Η μάσκα δεν είναι πανάκεια αλλά είναι ένα μόνο από τα μέτρα προστασίας

Share this
  • Γράφει ο Μηνάς Ταυλαρίδης

Στον πλανήτη γη από την αρχή του χρόνου σχεδόν έχουμε έναν νέο ιό, (κορωνοϊό τον ονομάζουν) που μέχρι τις 12.9.2020 προκάλεσε τον θάνατο 920.158 συνανθρώπων μας και από τον οποίο έχουν μολυνθεί 28.679.996 άτομα. Ο κορωνοϊός είναι κάτι ασύμμετρο και ανεξήγητο, που προκαλεί στον άνθρωπο άγχος, ανασφάλεια και θυμό. Τα δε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μερικά από τα ΜΜΕ μας προκαλούν να βρίσουμε, να τσακωθούμε για τα πάντα. Αν σε όλα αυτά τα εύφλεκτα υλικά προσθέσεις και την ελληνοτουρκική ένταση, έχεις την τέλεια συνταγή για μια έκρηξη αμφισβήτησης και οργής.

Το κίνημα κατά της μάσκας, διεθνώς, είναι υποσύνολο του κινήματος των αρνητών της ύπαρξης του κορωνοϊού. Μερικοί μάλιστα από αυτούς τους πολεμίους της μάσκας θα ξεγλιστρήσουν μ’ ένα «ναι μεν αλλά», αν τους ρωτήσεις πώς συμβιβάζεται η απώλεια 920.158 ζωών με την ανυπαρξία θανατηφόρου ιού, απαντώντας : «Ίσως υπάρχει ιός, όμως η μάσκα είναι ανελεύθερη και επικίνδυνη, ιδίως για τα παιδιά». Και αν τους ρωτήσεις ποιος το λέει αυτό θα απαντήσουν με υπερηφάνεια : «οι φίλοι μου στο φέισμπουκ, ο παπάς στην εκκλησία, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου, ο ξάδελφος του κουμπάρου μου που είναι γιατρός στην Αμερική, μπήκα χθες σ’ ένα ταξί…». Τέτοιες επιστημονικές δοξασίες.

Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε διαδηλώσεις (ευτυχώς μικρής κλίμακας) στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, στα Χανιά και αλλού κατά του «φίμωτρου», των εμβολίων και των τεστ, αλλά και εναντίον των πολιτικών και της πολιτικής, οργανωμένες από άτομα ακροδεξιών πεποιθήσεων, όπως τουλάχιστον διέρρευσε στον τύπο, από άτομα που διακατέχονται από τον αενάως μεταλλασσόμενο ιό του πλανητικού πλέον τραμπισμού. Οι αρνητές θεωρούν, ότι η μη χρήση μάσκας είναι σύμβολο επανάστασης ενάντια στο σύστημα και σύμβολο απελευθέρωσης από τα δεσμά και τους περιορισμούς των νόμων.

Από την άλλη μεριά και η Κυβέρνηση μη θέλοντας να αποδεχτεί τις όποιες ευθύνες της αναλογούν και ότι η ευθύνη της δεν περιορίζεται στη μασκοφορία και στο παγουρίνο, καλύπτεται πίσω από μαθηματικούς τύπους «τι 15 μαθητές, τι 20, τι 27», δίνοντας πατήματα στους αρνητές.

Η μάσκα δεν είναι πανάκεια. Είναι ένα μόνο από τα μέτρα προστασίας. Είναι ένα μέσο για να προφυλαχτούμε πρώτα εμείς οι ίδιοι και μετά να προφυλάξουμε τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας από την αρρώστια και πιθανά και από τον θάνατο. Και για τον λόγο αυτόν έχουμε την υποχρέωση να πάρουμε και τους αρνητές στα σοβαρά, και να τους αντιμετωπίσουμε ανάλογα χωρίς διαξιφισμούς και ύβρεις, γιατί αν απλώς γελάμε με τις συμπεριφορές και τα επιχειρήματα τους, μπαίνουμε σε ένα επικίνδυνο ατραπό, δείχνοντας ταυτόχρονα ότι δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Οι δε ύβρεις και οι αφορισμοί οδηγούν σε διαχωρισμούς και διχάζει την κοινωνία σε καλούς και κακούς, κάτι που δεν εξυπηρετεί τον τελικό στόχο, να μείνουμε όλοι υγιείς.

Το μείγμα των συμπολιτών μας, που αμφισβητούν τον ιό και τις μάσκες είναι εκρηκτικό. Νιώθουν οικονομική απελπισία, όταν είχαν μόλις νιώσει ότι έβγαζαν το κεφάλι έξω από το νερό για μια ανάσα. Νιώθουν ανίκανοι να αντισταθούν με τα μέσα που μέχρι σήμερα είχαν στην διάθεσή τους στη νέα αυτή λαίλαπα που μας βρήκε. Γιατί ο κορωνοϊός είναι κάτι ασύμμετρο και ανεξήγητο, που προκαλεί άγχος, ανασφάλεια και θυμό. Και έχουμε την υποχρέωση να δώσουμε την μάχη όλοι μαζί και να εναντιωθούμε στην όποια αμφισβήτηση υποθάλπει την προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση που διέρχεται το σύνολο της ανθρωπότητας, έχοντας στο μυαλό μας, ότι είμαστε μια κοινωνία κουρασμένη και βαθύτατα διχασμένη από όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια. Θα χρειαστεί πολύ μεγάλη ψυχραιμία, καθώς και στιβαρή πολιτική ηγεσία, το επόμενο διάστημα για να μην εκτροχιαστούμε αυτόν τον χειμώνα.

Share this
The following two tabs change content below.

ΜΗΝΑΣ ΤΑΥΛΑΡΙΔΗΣ

Σπούδασε οικονομία και φιλοσοφία στη Γερμανία, όπου είχε αγώνες ενάντια στην Χούντα μέσα από τις τάξεις του ΠΑΚ. Για χρόνια υπήρξε Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ελληνικών Φοιτητικών Ενώσεων Δ. Γερμανίας και σύνεδρος σε Πανσπουδαστικά συνέδρια στην Ελλάδα. Εκπρόσωπος των ξένων φοιτητών στο σύλλογο φοιτητών του Πανεπιστημίου του Σααρμπρύκεν. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΑΣΠ από το πρώτο της συνέδριο και ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, όπου και διετέλεσα από το Φλεβάρη του 1986 έως το 1994 μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Μέλος του συλλόγου εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα με συμμετοχή σε 5 συνέδρια της ΟΤΟΕ ως σύνεδρος.


Αφήστε μια απάντηση