«Το μπουκάλι που ήρθε από τ’ αστέρια»

«Το μπουκάλι που ήρθε από τ’ αστέρια»

Στο Θησείο, στον αύλειο χώρο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών «προσγειώθηκε» τον Ιούλιο και θα παραμείνει εκεί  όλο τον Αύγουστο ένα μπουκάλι που ήρθε από τ’ αστέρια. Το συντροφεύουν 7+1 συμπαντικές και εξ ίσου σημαντικές κατασκευές του εικαστικού Αντώνη Πολιτάκη.

Αξίζει να κάνει κανείς αυτόν τον θερινό περίπατο, να ανηφορίσει την οδό Οτρυνέων προς τον λόφο Των Νυμφών,  και να συναντηθεί με τα εκθέματα στον χώρο του Αστεροσκοπείου, όπου τα τοποθέτησε o δημιουργός τους, ανάμεσα στα πεύκα και τους βραχώδεις όγκους.Αντισυμβατικός  και εξπρεσιονιστής όπως είναι ο Αντώνης Πολιτάκης ως προσωπικότητα, βιωματικά έχει αντιληφθεί ότι στη φύση όλα ρέουν και αλλάζουν, κατευθυνόμενα πάντα από αιώνιες αρχές και πρότυπα. Ο ίδιος λέει για το πώς δημιουργήθηκαν…

«Ήταν ένα επίπονο ταξίδι μέσα στην ίδια την ύλη της δική μου φόρμας όταν στα είκοσι επτά μου χρόνια με “τεμάχισα” για να με δημιουργήσω εκ νέου. Στο τέλος αυτής της διαδρομής παρατήρησα ότι δεν υπάρχει τίποτα πλην λιγοστού φωτός από την λαμπάδα που είδα. Κάπου εκεί, αφέθηκα στην περιπλάνηση της μνήμης και την ροή της αλλαγής. Μέχρι που ένα ξημέρωμα άφησα το μολύβι μου να συνδέσει τις λοξές και τις ευθείες σε μία προσωπική εξίσωση.

Έκανα το ταξίδι παιχνίδι και τους πόνους ύλη από περιττά κι άχρηστα υλικά που έβρισκα στην βόλτα μου. Αυτό το παιχνίδι με ακολούθησε πότε στις ευθείες, πότε στις ανηφόρες, πότε έξω από τις τρείς διαστάσεις. Κάπως έτσι ένωσα την ύλη με τα σημειώματα των εξισώσεων που έλαβα σε μία ακτή από την θάλασσα του σύμπαντος μέσα στο μπουκάλι που ήρθε από τ’ αστέρια. Ξεκίνησα,  όρισα,  προχώρησα,  συνέδεσα,  τοποθέτησα,  έπλασα κι έγιναν αυτά τα σημειώματα ενότητες. Κι έγιναν για τους θεατές προτροπή να δημιουργήσουν την δική τους διαδρομή την δική τους εξίσωση το δικό τους παιχνίδι….όσο για μένα, το ταξίδι και το παιχνίδι συνεχίζεται…».

Ο Πολιτάκης θέτει μέσα από τα έργα τους  προβληματισμούς της ανθρώπινης φθαρτής φύσης. Προβληματισμοί που ξεκινούν από το σήμερα για να επεκταθούν στο άπειρο. Στην έκθεση παρουσιάζεται και το έργο του  «CoVid 19 Νικήσαμε;»

Πρόκειται για  μία στήλη με οξύμωρη έννοια, Επιτύμβια ή Επινίκια;  Την φιλοτέχνησε ο καλλιτέχνης στις ημέρες της καραντίνας, με ότι υλικά υπήρχαν στο εργαστήρι του.

Γνωρίζοντας πολύ καλά την ζωή αλλά  και τον θάνατο ο Α. Πολιτάκης  μένει ασυγκίνητος με  τα «εικαστικά σκουπίδια» της παγκοσμιοποίησης. Το 1996 ξέφυγε από τις νόρμες που δημιουργούν οι «κύκλοι» του κέντρου-παράκεντρου και υπογράφει ως «Ασκητής Της Τέχνης».

Είναι ή στιγμή που  δημιουργεί έργα με ταυτότητα ελληνική. Ρέει το χρώμα  στους πίνακές του και οι  φόρμες του λιτές,  εναλλάσσονται μεταξύ γλυπτικής και κατασκευής. Πειραματίζεται  στην σύνθεση και στο υλικό της δημιουργίας. Επιλέγει υλικά, χωρίς ιστορία, όπως τα ονομάζει. Τα εκθέτει στον χρόνο, για να χαράξει επάνω τους την όποια ιστορική διαδρομή.

Η έκθεση είναι αφιερωμένη στην μνήμη του αστροφυσικού καθηγητή  Ιωάννη Χιου –Σειραδάκη. Επιθυμία του Αντώνη Πολιτάκη σε έναν ελάχιστο φόρο τιμής από έναν εργάτη της τέχνης σε έναν εργάτη της επιστήμης. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει η εικαστικός Τίνα Μάσχα και θα είναι  επισκέψιμη  στην διάρκεια των τακτικών επισκέψεων του Κέντρου Επισκεπτών Θησείου κάθε Τετάρτη έως Σάββατο 21:00 – 22:30 και κάθε Τρίτη έως Παρασκευή στις 11:00. />
Πληροφορίες σχετικά με τις τακτικές ξεναγήσεις: 210 3490055, 210 3490160, 210 3490036 και visitorcenter@noa.gr

Περισσότερες πληροφορίες για τον εικαστικό στο   

www.ert.gr

Παντιάς Ζαχαριάδης