«Είναι μεγάλη μου η χαρά για το έργο που κάναμε στον Πανάγιο Τάφο» δήλωσε στην ΕΡΤ Κομοτηνής η κα Αντωνία (Τόνια) Μοροπούλου, καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Επικεφαλής της Διεπιστημονικής Ομάδας Έργου, που έκανε την Έρευνα, τη Συντήρηση, την Αποκατάσταση του Ιερού Κουβουκλίου στον Πανάγιο Τάφο.
«Είναι ένα έργο που ενώνει τον Χριστιανισμό, ενώνει όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις γιατί στην ανοιχτή πόλη της Ιερουσαλήμ συνυπάρχουν δύο λαοί και τρεις θρησκείες, οι Χριστιανοί, οι Ιουδαίοι και οι Μουσουλμάνοι και βεβαίως τα εκατομμύρια που συρρέουν, από 12,5 εκατομμύρια πριν κάνουμε το έργο, 50 εκατομμύρια σήμερα, είναι πιστοί και άπιστοι που προσκυνούν το μεγάλο αυτό παγκόσμιο μνημείο της πολιτιστικής κληρονομιάς και όχι μόνο.»
«Είναι ένα μεγάλο μήνυμα ελπίδας»
Σύμφωνα με την κα Μοροπούλου, το μήνυμα της Ανάστασης, όποιος πάει να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο το νιώθει. «Είναι ένα μεγάλο μήνυμα ελπίδας και η ανθρωπότητα που έχει ζήσει τα καλά και τα κακά της εποχής μας, ιδίως σήμερα μετά την κρίση, έχει πολύ μεγάλη ανάγκη την ελπίδα. Ήταν μια ευτυχής συνύπαρξη η υψηλή τεχνολογία και η τεχνογνωσία, το πάθος, το φιλότιμο και η επιμονή της ελληνικής ομάδας του Πολυτεχνείου που δουλέψαμε στον Πανάγιο Τάφο με την πίστη των ανθρώπων, αλλά και την ανάγκη τους να πάρουν το μήνυμα της ανάστασης.»
«Ήμασταν υποχρεωμένοι να αναλάβουμε τη μεγάλη αυτή τιμή και την μεγάλη αυτή ευθύνη.»
Την ρωτήσαμε πώς βρέθηκε να είναι εκείνη που ανέλαβε αυτό το πολύ σημαντικό έργο; «Εμένα με κάλεσε ο Ελληνορθόδοξος πατριάρχης Ιερουσαλήμ ων ο Θεόφιλος ο Τρίτος , τον Μάρτιο του 2015, όταν σταμάτησε από την Ισραηλινή Κυβέρνηση το Προσκύνημα στον Πανάγιο Τάφο λόγω της παραμόρφωσης του Ιερού κουβουκλίου» μας είπε για να αποκαλύψει «Είδα τότε ότι ο σιδηρούς κλωβός ο οποίος είχε εγκατασταθεί από την αγγλική αρμοστεία το 1947 σύμφωνα με τα πειραματικά δεδομένα του Πολυτεχνείου είχε 70 χρόνια ζωής.Και είπα στον Πατριάρχη και το υπέγραψα αυτό προς την κυβέρνηση του Ισραήλ ότι έπρεπε μέχρι το 2017 να έχει ολοκληρωθεί το έργο της αποκατάστασης του ιερού Κουβουκλίου και να αφαιρεθεί ο κλωβός, γιατί ο χρόνος ζωής του τελείωνε. Και πραγματικά είχα την μεγάλη τιμή με την ιστορική απόφαση των τριών χριστιανικών κοινοτήτων , από το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ, της κουστωδίας του Τάγματος των Φραγκισκανών και του Αρμένικου Πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ, να έχω την εντολή να κάνω το έργο. Το Πολυτεχνείο δεν κάνει έργα, αλλά επειδή η δική μας η συμβολή στο διάλογο, στη διάρκεια της μελέτης ήταν αυτή που επέτρεψε μετά από δύο αιώνες να υπάρξει κοινή απόφαση των τριών κοινοτήτων ήμασταν υποχρεωμένοι να αναλάβουμε τη μεγάλη αυτή τιμή και την μεγάλη αυτή ευθύνη.»
Σε 8,5 μήνες υλοποιήθηκε ένα έργο, που θα ζήσει ες αεί, όπως τονίζει η κα Μοροπούλου. «Όταν το παραδώσαμε, το παραδώσαμε δομικά ακέραιο, προστατευμένο, συντηρημένο, με αναδεδειγμένες τις μεγάλες αξίες του, ανοίξαμε τον Πανάγιο Τάφο για πρώτη φορά μετά από επτά αιώνες για να τον προστατέψουμε κι εκείνος προστάτεψε το ίδιο το έργο και εμάς» σημειώνει και στο ερώτημα ποια συναισθήματα συντροφεύουν την ίδια; Απαντά «Νιώθω μια πολύ μεγάλη ευλογία και μια πολύ μεγάλη υποχρέωση να μεταφέρω το μήνυμα αυτών των αξιών στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.»
Η ενότητα μπορεί να σώσει όλο τον κόσμο
Όσον αφορά στο μήνυμα που στέλνει; «Η ενότητα του πολιτισμένου κόσμου μπορεί να διασώσει όχι μόνο τον πολιτισμό, αλλά όλο τον κόσμο.» απαντά και σημειώνει « Και η μεγάλη δύναμη του Παναγίου Τάφου είναι μια δύναμη συγκλονιστική, εμείς τη νιώσαμε και πρέπει να την νιώσει ο κόσμος όλος. Είναι ένα μεγάλο μήνυμα ελπίδας για το αύριο.»
Φώτο: Η κα Τόνια Μοροπούλου ρεπορτάζ-κείμενο –φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου
www.ert.gr
Μαρία Νικολάου