Πάψε να παραπονιέσαι ότι δεν σου περισσεύει χρόνος για τον εαυτό σου και σήκω μία ώρα νωρίτερα το πρωί. Αφού έχεις την επιλογή, γιατί να μην την κάνεις πράξη; Πάψε να παραπονιέσαι ότι δεν προλαβαίνεις να γυμναστείς εξαιτίας του υπερφορτωμένου προγράμματός σου.
Αν κοιμάσαι εφτά ώρες κάθε βράδυ και εργάζεσαι άλλες οχτώ, σου μένουν περισσότερες από εξήντα τρεις ώρες την εβδομάδα για να κάνεις όλα αυτά που θέλεις να κάνεις. Αυτό σημαίνει, με τη σειρά του, διακόσιες πενήντα δύο ώρες κάθε μήνα και τρεις χιλιάδες είκοσι τέσσερις ώρες κάθε χρόνο, τις οποίες μπορείς να αφιερώνεις στην επιδίωξη των στόχων σου.
Ποτέ άλλοτε, σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία, δεν υπήρξε μια τόσο ενδιαφέρουσα εποχή για να ζει κανείς. Κι εσύ έχεις τώρα την ευκαιρία να αδράξεις τις απεριόριστες δυνατότητες που σου προσφέρει η κάθε μέρα.
Αν δεν είσαι τόσο πλήρης ή ευτυχής ή επιτυχημένος ή γαλήνιος όσο γνωρίζεις ότι θα μπορούσες να είσαι, πάψε να κατηγορείς τους γονείς σου ή την οικονομία ή το αφεντικό σου και ανάλαβε την ευθύνη για την κατάστασή σου. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για να δεις με έναν εντελώς καινούριο τρόπο τη ζωή σου, καθώς και η αφετηρία για να τη ζήσεις με έναν καλύτερο τρόπο.
Όπως είχε πει ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο: «Οι άνθρωποι που προοδεύουν σε αυτό τον κόσμο είναι οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται και αναζητούν τις συνθήκες που χρειάζονται. Κι αν δεν μπορούν να τις βρουν, τότε τις δημιουργούν».
Φρόντισε να επιλέγεις με σοφία τις σκέψεις που επιτρέπεις να εισέλθουν στο νου σου, καθώς και τη στάση ζωής σου και τον τρόπο με τον οποίο περνάς τις ώρες της μέρας σου. Πάψε να παραπονιέσαι και άρχισε να ζεις. Και για να το πούμε με τα λόγια του ποιητή Ράντγιαρντ Κίπλινγκ: «Αν το κάθε αδυσώπητο λεπτό μπορείς να το γεμίσεις με εξήντα δευτερόλεπτα που αξίζει να τα ζήσεις, δική σου θα ’ναι όλη η Γη κι ό,τι σ’ αυτήν επάνω κατοικεί».
- Απόσπασμα από το βιβλίο του Robin Sharma με τίτλο «Ποιος θα κλάψει όταν πεθάνεις;» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και μπορείτε να το βρείτε εδώ
- Αναρτήθηκε από την Εναλλακτική Δράση