Ο Άρης Δημοκίδης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. « Μου αρέσει να γράφω παιδικά βιβλία και το κάνω εδώ και 15 χρόνια. Ταυτόχρονα είμαι δημοσιογράφος και γράφω για μεγάλους, αλλά το χόμπι μου είναι η συγγραφή για παιδιά» δηλώνει στην ΕΡΤ Κομοτηνής και εξηγεί πως σε κάποιες στιγμές βαριέται κάποιος να μιλάει για γεγονότα , για πράγματα που συνέβησαν στα αλήθεια, να διπλό-ελέγχει τον εαυτό του, αν δεοντολογικά τα έχει κάνει όλα σωστά και θέλει να πει άπειρα ψέμματα, να δημιουργήσει φανταστικούς κόσμους και να ζήσει εκεί. Έτσι κι εγώ σε κάποια στιγμή για να ξεκουραστώ και να αναζωογονηθώ ξεκίνησα να γράφω για παιδιά. Κάτι το οποίο είναι πολύ διαφορετικό από το να γράφεις για μεγάλους στη δημοσιογραφία , αλλά και πολύ πιο διασκεδαστικό σίγουρα.»
Μιλώντας για την θεματολογία που επιλέγει σημειώνει πως του αρέσει να γράφει κυρίως περιπέτειες μυστηρίου και όχι μόνο. «Έχω γράψει διάφορα είδη, απλά αυτό είναι το αγαπημένο μου. Θέλω τα παιδιά να ταξιδεύουν με τα βιβλία μου σε διάφορες χώρες και ηπείρους και να γνωρίζουν τις εκεί κουλτούρες. Είναι και σαν ένα πιο ελαφρύ κι απολαυστικό μάθημα γεωγραφίας. Χαίρομαι πάρα πολύ όταν αρέσουν τα βιβλία στα παιδιά και όταν κάποιος που τα διάβασε και μου λέει ότι πέρασε όμορφα μ’ αυτό και έμαθε πράγματα νιώθω ικανοποίηση, αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός μου, να περνούν όμορφα τα παιδιά.»
«Είναι πιο δύσκολο να γράφει κανείς για μεγάλους ή για μικρούς αναγνώστες;» ρωτήσαμε τον κο Δημοκίδη για να τον ακούσουμε να απαντά πως «Και τα δύο έχουν τη δυσκολία τους, απλώς τα παιδιά σίγουρα είναι πιο απρόβλεπτα. Με τους μεγάλους μπορεί να ξέρεις πάνω κάτω τι μπορείς να κάνεις για να σε σεβαστούν ή τι θα τους εξοργίσει. Είναι λίγο πιο προβλέψιμοι οι μεγάλοι, αλλά τα παιδιά είναι πιο αψυχολόγητα κι αυτό είναι το πολύ ενδιαφέρον, ποτέ δεν χαλαρώνει ο συγγραφέας ενός παιδικού βιβλίου, είτε πηγαίνει να κάνει μια παρουσίαση βιβλίων, είτε γράφει ένα βιβλίο. Ποτέ δεν υπάρχει μια ρουτίνα σ’ αυτό που μπορεί να κάνει, πρέπει συνέχεια να οσμίζεται πώς είναι η ατμόσφαιρα και τι θέλουν τα παιδιά και να προσαρμόζεται ανάλογα.»
Όσον αφορά στις προτιμήσεις των παιδιών; Εκείνος σημειώνει με τη δική του βεβαιότητα πως αυτό που καταλαβαίνει πως θέλουν είναι κάτι να ταιριάζει στα ενδιαφέροντά τους. «Παλιότερα, όσοι μεγαλώσαμε διαβάζοντας στη δεκαετία του 80, διαβάζαμε πολλά περισσότερα βιβλία τα οποία δεν είχαν άμεση σχέση με τον εαυτό μας και τον περίγυρο μας, σήμερα αισθάνομαι ότι θέλουν να ταυτιστούν περισσότερο με αυτά που κάνουν και έτσι διαλέγουν και βιβλία ανάλογα με τα ενδιαφέροντα τους. Κάποιος θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής, μπορεί να διαλέξει ποδοσφαιρικά βιβλία, ή μόνο θρίλερ κ.ο.κ. είναι λίγο πιο περιορισμένα τα πράγματα και προσωποποιημένα.»
Τέλος, δεν παραλείπει να στείλει και το δικό του μήνυμα στους γονείς των παιδιών: «Αν θέλουν να διαβάζουν τα παιδιά τους, θα πρέπει και οι ίδιοι να διαβάζουν όχι απαραίτητα φανατικά ή συνέχεια, αλλά να δείξουν ότι είναι κάτι το οποίο ενδιαφέρει μικρούς και μεγάλους.»
Φώτο: Ο συγγραφέας Άρης Δημοκίδης ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου
www.ert.gr
Μαρία Νικολάου