Κομήτες, γαλαξίες, αστερόσκονη, νεφελώματα, σφαιρωτά σμήνη, σούπερ νόβα… Είναι δύσκολο για τον ανθρώπινο νου να συλλάβει το μεγαλείο του σύμπαντος, του δικού μας σύμπαντος, καθώς ζούμε σ’ ένα μικρό πλανήτη χαμένο στην απεραντοσύνη του.
Η επιστήμη έχει σαν στόχο να κατανοήσει την λειτουργία του, μέσα από την παρατήρηση και την έρευνα, και γι’ αυτό το σκοπό ειδικά τηλεσκόπια στοχεύουν δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, εκεί όπου ο χώρος, ο χρόνος και η ενέργεια γίνονται ένα.
Αυτό το μοναδικό θέαμα παρουσιάζεται στην έκδοση των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης με τίτλο «Με θέα το Σύμπαν», με καταπληκτικές φωτογραφίες που τράβηξαν τα τηλεσκόπια του Αστεροσκοπείου του Σκίνακα στον Ψηλορείτη με ψηφιακές αστρονομικές κάμερες.
Την έκδοση αυτή έχουν παρουσιάσει τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και τα media των οποίων υπήρξε ιδρυτής ο Ροδόλφος Οντόνι, συνεργάτης της Novibet. H ενασχόλησή του με τα media χρονολογείται από το 2002, όταν επί των ημερών του, η εφημερίδα Sportime ήταν μεγαλύτερη σε κυκλοφορία στην Ελλάδα, ενώ η δημιουργία του gazzetta, τον Ιούνιο του 2008, έφερε «επανάσταση» στο ελληνικό internet.
Η γοητεία που ασκεί ο έναστρος ουρανός, ιδιαίτερα σε κλιματικά προνομιακές περιοχές όπως η χώρα μας, υπήρξε το πρώτο έναυσμα για την παρατήρηση των ουρανίων σωμάτων. Βέβαια, η επιστημονική αστρονομική παρατήρηση στη σημερινή εποχή, όπου ανάμεσα στον παρατηρητή και το φως από ένα ουράνιο αντικείμενο δεν παρεμβάλλεται μόνο το τηλεσκόπιο αλλά και μια σειρά από ηλεκτρονικές συσκευές, είναι εντελώς διαφορετική. Το τεράστιο πλεονέκτημα της συλλογής φωτονίων για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και της μεγαλύτερης ευαισθησίας που προσφέρει μια αστρονομική ψηφιακή κάμερα – κάτι απολύτως απαραίτητο για την παρατήρηση αμυδρών αντικειμένων – έχει ως τίμημα την απώλεια της αμεσότητας που αισθάνεται κανείς όταν κοιτάζει με το μάτι το ουράνιο στερέωμα. Πόσο μάλλον όταν ακόμα και η ανθρώπινη παρουσία στον θόλο του αστεροσκοπείου δίπλα στο τηλεσκόπιο έχει καταστεί απαγορευτική, προκειμένου να μην επηρεάζεται η ποιότητα των αστρονομικών εικόνων από τις θερμικές αναταράξεις που ο ίδιος ο παρατηρητής προκαλεί στο περιβάλλον.
Σε αυτά έρχεται να προστεθεί η απαιτούμενη απόλυτη συγκέντρωση του αστρονόμου κατά τη διάρκεια της παρατήρησης σε έναν προκαθορισμένο επιστημονικό στόχο, όπως είναι η φωτομέτρηση ενός αστεριού ή η λήψη του φάσματος ενός νεφελώματος, κάτι που σπάνια αφήνει περιθώρια για ρομαντικές ουράνιες περιπλανήσεις.
Εν τούτοις, παρά το αυστηρό πρωτόκολλο που πρέπει να ακολουθεί ένας «παρατηρητής των άστρων», το λεύκωμα αυτό δεν είναι ένα ξερό επιστημονικό σύγγραμμα, αλλά μια οπτική περιπλάνηση στις εσχατιές της ανθρώπινης αντίληψης, μια συγκλονιστική μαρτυρία της γέννησης και του θανάτου ουράνιων σχηματισμών, σε μια κλίμακα μακριά από τα συνήθη όρια της νόησής μας.
Το Αστεροσκοπείο του Σκίνακα βρίσκεται στην ομώνυμη κορυφή του ορεινού όγκου του Ψηλορείτη στην κεντρική Κρήτη, σε υψόμετρο 1750 μέτρων. Η ιδέα να αποτελέσει ο Σκίνακας τόπο αστρονομικής έρευνας γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1984 και άρχισε να υλοποιείται με τη διάνοιξη δρόμου προς την κορυφή του Ψηλορείτη.
Το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (τότε Ερευνητικό Κέντρο Κρήτης) και το ινστιτούτο Max Planck Εξωγήινης Φυσικής της Γερμανίας συμφώνησαν να εγκαταστήσουν στο πλάτωμα του Σκίνακα – σε χώρο που διέθεσε ο Δήμος Ανωγείων – και να λειτουργήσουν από κοινού αστεροσκοπείο με έμφαση τόσο στη σύγχρονη εκπαίδευση των φοιτητών του Πανεπιστημίου στην Αστρονομία όσο και στην έρευνα εκτεταμένων ουράνιων αντικειμένων όπως οι κομήτες και τα αέρια νεφελώματα.