Συγκινεί η τελευταία ανάρτηση της Κλάρας Μαχαιρίτσα για τον πατέρα της Λαυρέντη!

10/09/19 • 18:52 | UPD 10/09/19 • 18:58

NEWSROOM

Ο αγαπημένος μουσικός Λαυρέντης Μαχαιρίτσας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών από ανακοπή καρδιάς βυθίζοντας στο πένθος όλη την Ελλάδα

Στο πένθος έχει βυθιστεί όλη η Ελλάδα από την είδηση του θανάτου του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.

Όπως είναι γνωστό ο αγαπημένος μουσικός έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών από ανακοπή καρδιάς.  Συντετριμμένη είναι η μοναχοκόρη του Μαρία Κλάρα Μαχαιρίτσα, η οποία όπως όλοι μας ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει τον θάνατο του αγαπημένου της πατέρα.

Τα ξημερώματα της Τρίτης, η 25χρονη κοπέλα άλλαξε τη φωτογραφία προφίλ στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, ανεβάζοντας ένα ασπρόμαυρο σκίτσο του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα από τα νεανικά του χρόνια.

Ο δημιουργός και ερμηνευτής αγαπημένων τραγουδιών που έγιναν γνωστά στο πανελλήνιο με τη δική του φωνή, όπως τα περίφημα «Διδυμότειχο Μπλουζ», «Μικρός Τιτανικός», «Και τι ζητάω», «Ενας Τούρκος στο Παρίσι», «Τερατάκια τσέπης», «Ελα ψυχούλα μου», και πολλών άλλων, ο ευαίσθητος, αλλά και χιουμορίστας, ο συχνά σαρκαστικός Λαυρέντης Μαχαιρίτσας δεν είναι πια κοντά μας.

Μόλις το Σάββατο ήταν που ο «Ελεύθερος Τύπος» δημοσίευσε μια τελευταία του συνέντευξη, μαζί με τον Νίκο Πορτοκάλογλου, στη Δέσποινα Σαββοπούλου, με αφορμή τη συναυλία που θα έδιναν σήμερα Τρίτη στο Ηρώδειο για τα 30.000 παιδιά του Μαζί για το Παιδί, η οποία ακυρώθηκε και δεν θα πραγματοποιηθεί, καθώς τον πρόδωσε η καρδιά του… Λίγο πριν τα ξημερώματα της Δευτέρας ο τραγουδοποιός έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή, στα 63 του μόλις χρόνια, εξαιτίας καρδιακής ανακοπής που υπέστη ενώ βρισκόταν στο εξοχικό σπίτι του στον Πτελεό Μαγνησίας.

Γυρίζοντας προς τα πίσω σταχυολογήσαμε λόγια του και από άλλες συνεντεύξεις του στον «Ε.Τ.» και τη γράφουσα.

2018: Η εποχή έχει ανάγκη τις …συμμαχίες; «Εμείς πάντα παίζουμε σε παρέες. Δεν το έχουμε σταματήσει ποτέ. Είναι κάτι που το έχω ανάγκη. Θέλω να μοιράζομαι και τις δύσκολες και τις όμορφες στιγμές…».

2014: Το 2014, όταν είχε πρώτη φορά εμφανισθεί στο Ηρώδειο σε μια ιδιαίτερη βραδιά με τον Αντώνη Μιτζέλο, τους άλλους Τερμίτες και τους P.L.J.Band, και μαζί ξετύλιξαν την πλούσια μουσική βιογραφία του από το θρυλικό «Αρμαγεδδών» του 1982 με την progressive rock αισθητική μέχρι τις σύγχρονες συνεργασίες του.

Η συναυλία είχε άμεση σχέση με το πέρασμα του χρόνου και ο Λαυρέντης έλεγε τότε για τη σχέση του με το χρόνο: «Ενα τραγούδι των Κατσιμιχαίων το έχει πει τέλεια: “τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά”». Οσο για το αν επέλεγε τη νοσταλγία ή τη μνήμη, ο τραγουδοποιός ήταν ξεκάθαρος: «Η νοσταλγία είναι γλυκιά και σου κλείνει και τα μάτια μερικές φορές. Λειτουργεί σαν φακός και δεν σ αφήνει να δεις καθαρά. Η μνήμη είναι ξεκάθαρη».

2012: Ηταν πολύ χαρούμενος με τη μεγάλη συναυλία προς τιμήν του που διοργανώθηκε στις 9 Ιουλίου 2012 στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας, στην οποία έδωσαν το παρών πολλοί Ελληνες και ξένοι καλλιτέχνες, οι οποίοι συνδέονταν μεταξύ τους από την κοινή τους μεσογειακή καταγωγή. Ηταν όσοι συμμετείχαν στο διπλό CD του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα «Οι Αγγελοι ζουν ακόμα στη Μεσόγειο», που είχε κυκλοφορήσει λίγο πριν. Ποια ανάγκη τον είχε οδηγήσει σ’ αυτήν την υπερπαραγωγή;

«Τόσο η δημιουργία του δίσκου όσο και η διοργάνωση της συναυλίας με όλους τους συντελεστές του προέκυψαν από την ανάγκη μου για μια ψυχοθεραπεία ενάντια στην κατάθλιψη που έχουμε όλοι αυτόν τον καιρό. Ηταν ένα μεγάλο και πολύ ευχάριστο ταξίδι, όπου για ένα διάστημα πήγαινα και ερχόμουνα στην Ευρώπη, συναντούσα τους συνεργάτες από το εξωτερικό και ηχογραφούσαμε μαζί. Με εξαίρεση τον Καροτόνε, που ήρθε και έγραψε στην Ελλάδα, όλα τα άλλα τραγούδια τα γράψαμε στην Ιταλία, τις Βρυξέλλες και το Παρίσι. Γνώρισα άλλου είδους λογικές στην ηχογράφηση, μπήκα σε κάποια στούντιο που ήταν πολύ προχωρημένα και η παρέα με αυτούς τους ανθρώπους μου έκανε πάρα πολύ καλό. Από όλους με όσους συνεργάστηκα γνώριζα μόνο τον Μπραντουάρντι».

2010: Για την κρίση της δισκογραφίας: «Επειδή η δισκογραφία έχει τελειώσει εδώ και χρόνια, είναι ευχής έργο που υπάρχει και η διανομή των CD μας με εφημερίδες, για να φθάνει η μουσική μας στο κοινό. Δεν συμφωνώ με τον Δημήτρη Μητροπάνο, που δήλωσε ότι δεν θέλει να διατίθενται τα CD του μέσα από τις εφημερίδες. Τα δικά μου CD ακόμα και ως delivery μαζί με πίτσες να έφθαναν στα σπίτια δεν θα είχα πρόβλημα. Δεν έχει σημασία ο τρόπος. Σημασία έχει να φτάσει η μουσική στο κοινό. Αλλιώς θα επιβιώνουν μόνο τα σκυλάδικα».
H τελευταία συνέντευξη του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα

«Στα χρόνια της κρίσης οι ευαίσθητοι άνθρωποι γίνονται πιο ευαίσθητοι και τα “γαϊδούρια» πιο «γαϊδούρια»…». Ο Λαυρέντης δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του… Ετσι και τρεις μόλις μέρες πριν από το χαμό του, στη συνέντευξη που παραχώρησε στον «Ε.Τ.» με αφορμή την αποψινή συναυλία που θα έδινε στο Ηρώδειο με τον Νίκο Πορτοκάλογλου, δήλωσε το παραπάνω, απαντώντας στο αν εχουν κρατήσει την ευαισθησία τους οι Ελληνες μετά από τόσα χρόνια κρίσης.

Ακολουθεί η συνέντευξη που δόθηκε το Σάββατο στον «Ε.Τ.»

Αν και διάνυσαν παράλληλες πορείες στην ελληνική δισκογραφία, από τότε που ξεκίνησαν και οι δύο τους στις αρχές της δεκαετίας του ’80, από δύο διαφορετικά συγκροτήματα που έγραψαν ιστορία στην ελληνική δισκογραφία, για να ακολουθήσουν αργότερα ο καθένας μια εξίσου λαμπρή προσωπική πορεία, ωστόσο ως τον προηγούμενο χειμώνα δεν είχαν συναντηθεί ξανά στην ίδια σκηνή.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και ο Νίκος Πορτοκάλογλου, οι οποίοι ξεκίνησαν τη συνεργασία τους φέτος από το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο με τίτλο «Τι έχει μείνει από τη φωτιά» και αφού διένυσαν μαζί πολλά… χιλιόμετρα σε όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό, εμφανίζονται για μία και μοναδική βραδιά στις 10 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο. Αυτή τη φορά οι δύο τραγουδοποιοί ενώνουν τις φωνές και τις μελωδίες τους για να αγκαλιάσουν τα 30.000 παιδιά που στηρίζει η Ενωση «Μαζί για το Παιδί». Αυτή τη φορά το κοινό μουσικό τους ταξίδι γίνεται για καλό σκοπό και έχει προορισμό την αλληλεγγύη.

Λίγο πριν από αυτή τη μεγαλειώδη βραδιά οι δύο τραγουδοποιοί μίλησαν στον «Ε.Τ.». στέλνοντας στο κοινό το μήνυμα αυτής της ιδιαίτερης συναυλίας, τα έσοδα από την οποία θα διατεθούν στο «Μαζί για το Παιδί».

Πιστεύετε ότι με όχημα το τραγούδι και τη μουσική ο κόσμος ευαισθητοποιείται περισσότερο στα θέματα της κοινωνίας;

«Ολοι μας ευαισθητοποιούμαστε από το παράδειγμα. Από τις πράξεις δηλαδή, όχι από τα λόγια. Η Ενωση “Μαζί για το Παιδί” είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα εθελοντικής δουλειάς και τεράστιας προσφοράς εδώ και χρόνια. Αυτή η προσφορά είναι που ευαισθητοποιεί κι εμάς, μας εμπνέει και μας δίνει την ευκαιρία να συμβάλουμε με το δικό μας τρόπο, μέσα από αυτή τη συναυλία», λέει ο Νίκος Πορτοκάλογλου και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας επισημαίνει από την πλευρά του: «Ο κόσμος που είναι ευαισθητοποιημένος, εκδηλώνει την ευαισθησία του ανά πάσα στιγμή, ανεξάρτητα από συναυλίες και άλλου είδους κοινωνικές εκδηλώσεις. Μπορεί να βοηθήσει παντού και πάντοτε. Ωστόσο μία συναυλία και μάλιστα μέσα από μια Ενωση όπως το “Μαζί για το παιδί” επικοινωνεί το φιλανθρωπικό σκοπό πιο εύκολα. Σε αυτή την ξεχωριστή μουσική βραδιά θα “ενώσουμε” τις φωνές μας και τις ενέργειές μας για να συμβάλουμε και εμείς στο να βελτιώσουμε την καθημερινότητα των παιδιών που αγκαλιάζει το “Μαζί για το Παιδί”. Να είστε όλοι εκεί».

Οι Ελληνες δείχνουν, πιστεύετε, αλληλεγγύη; Εχουν κρατήσει την ευαισθησία τους μετά από τόσα χρόνια κρίσης;

«Στα χρόνια της κρίσης οι ευαίσθητοι άνθρωποι γίνονται πιο ευαίσθητοι και τα «γαϊδούρια» πιο «γαϊδούρια»…», σημειώνει χωρίς περιστροφές ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ενώ ο Νίκος Πορτοκάλογλου καταθέτει μια άλλη διάσταση: «Η κόρη μου είναι ψυχολόγος και δουλεύει εδώ και χρόνια σε ένα κέντρο ψυχοθεραπείας για γυναίκες μετανάστριες. Τα ψυχικά τραύματα αυτών των γυναικών όπως καταλαβαίνετε είναι αδιανόητα. Πολλές από αυτές έχουν χάσει άντρες, παιδιά, οικογένειες ολόκληρες. Ενα πράγμα που με έχει εντυπωσιάσει είναι πως, στη συντριπτική τους πλειονότητα, όταν τις ρωτάει για την εμπειρία τους στην Ελλάδα μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τη συμπεριφορά και τη φιλοξενία των Ελλήνων. Μπορεί να έχουν πολλά προβλήματα με τους χώρους υποδοχής ή τη γραφειοκρατία, αλλά οι εντυπώσεις από τους ανθρώπους είναι συγκινητικές. Και όλα αυτά μέσα στα χρόνια της κρίσης. Ναι, παρ’ όλες τις δυσκολίες που περάσαμε και περνάμε, είναι ανέλπιστα πολλοί οι άνθρωποι που προσφέρουν εθελοντική δουλειά βοηθώντας με διάφορους τρόπους τους συνανθρώπους τους».

Η σχέση σας με το Ηρώδειο; Πώς βλέπετε αυτόν το χώρο;

Λ.Μ.: Ο χώρος είναι μαγικός! Με μία πιο αργκό διαλεκτική: «ψαρωτικός». Εντάξει, είναι σπουδαίο το συναίσθημα! Οταν βλέπεις δε αυτόν το χώρο γεμάτο είναι πραγματικά εντυπωσιακός!!!

Ν.Π.: Ε, εντάξει, καλό μαγαζάκι είναι… (γέλια). Τι να πεις για το Ηρώδειο; Το πιο εμβληματικό αρχαίο θέατρο στην Αθήνα. Παρ’ όλο που είναι ρωμαϊκό και όχι ελληνικό, όπως νομίζουν πολλοί, έχει ταυτιστεί με την Ακρόπολη, που δεσπόζει από πάνω του και έχει γίνει διάσημο σε όλο τον κόσμο. Αν σκεφτείς τι καλλιτέχνες έχουν περάσει από κει, τι παραστάσεις έχουν γίνει μέσα στα χρόνια, αισθάνεσαι δέος. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Δεν θέλω να έχω άγχος. Αυτό που ξέρω πάντως είναι πως μαζί με τον Λαυρέντη θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Πρόκειται για την καταληκτική συναυλία της παράστασης «Τι έχει μείνει από τη φωτιά», ή η συνεργασία σας θα συνεχιστεί;

Είναι πράγματι η τελευταία συναυλία του project «Τι έχει μείνει από τη φωτιά», όμως με τον Νίκο θα συνεχίσουμε με κάτι νέο και διαφορετικό, λέει ο Λαυρέντης και ο Νίκος δίνει τις λεπτομέρειες:

«Η συναυλία στο Ηρώδειο είναι η κορύφωση μιας πολύ επιτυχημένης χρονιάς γεμάτης συναυλίες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και σε κάποιες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Αλλά εμείς έχουμε αλλά σχέδια. Είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου που συνεχίζω μια συνεργασία για δεύτερο χρόνο. Εχουμε μια ιδέα για το χειμώνα που με ενθουσιάζει. Ενα αφιέρωμα στα τραγούδια που μας μεγάλωσαν. Από ροκ και μπλουζ και σόουλ μέχρι λαϊκά και από παλιά ελαφρά μέχρι ιταλικά, γαλλικά και δημοτικά και ρεμπέτικα. Μπερδεμένα βέβαια με τα δικά μας. Ενα μεγάλο χρωματιστό τζουκ μποξ. Το δικό μας τζουκ μποξ. Που θα προκύπτει μέσα από ένα νοσταλγικό και χιουμοριστικό διάλογο μεταξύ μας. Και με τη διαδραστική συμμετοχή του κοινού».

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

Σχόλια

Αφήστε μια απάντηση