Το μυστικό της επιτυχίας της προσπάθησε να μεταφέρει η Άντρια Ζαφειράκου, η βραβευμένη ως καλύτερη δασκάλα του κόσμου.
Η Άντρια μίλησε σε εκδήλωσε που διοργάνωσε ο Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου και όπως αναφέρει ο Φιλελεύθερος περιέγραψε την πρώτη της διδακτική εμπειρία.
«Μπήκα στην τάξη με ένα πολύ δύσκολο μάθημα σε ένα πραγματικά φτωχό περιβάλλον. Θυμάμαι ότι τα παράθυρα ήταν σπασμένα και ότι χιόνιζε. Οι μαθητές ήταν τόσο απροσάρμοστοι που πετούσαν ακόμη και χιονόμπαλες μεταξύ τους», περιγράφει στον «Φ» η βραβευμένη ως καλύτερη δασκάλα του κόσμου (Global Teacher Prize 2018), Άντρια Ζαφειράκου, η οποία κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα σε 30.000 εκπαιδευτικούς από όλο τον κόσμο. Η κ. Ζαφειράκου, παρά τι όποιες αντιξοότητες έχει συναντήσει ως εκπαιδευτικός, δεν το έβαλε κάτω. Αντιθέτως, κατάφερε να μεταμορφώνει την αίθουσα διδασκαλίας της σε ένα φιλόξενο, ευχάριστο και αγαπητό περιβάλλον για κάθε παιδί. Έμαθε, μάλιστα, βασικές φράσεις σε 35 γλώσσες με σκοπό να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης με τους ξενόγλωσσους μαθητές της. Η καλύτερη δασκάλα του κόσμου μίλησε την προηγούμενη εβδομάδα στην Κύπρο για την τέχνη στην καρδιά της εκπαίδευσης, σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε ο Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου.
«Είχα συνέντευξη για εργοδότηση σε ένα σχολείο και, μεταξύ άλλων, έπρεπε να διδάξω. Όποτε μπήκα στην τάξη με ένα πολύ δύσκολο μάθημα σε ένα πραγματικά φτωχό περιβάλλον. Θυμάμαι ότι τα παράθυρα ήταν σπασμένα και ότι χιόνιζε. Οι μαθητές ήταν τόσο απροσάρμοστοι που πετούσαν ακόμη και χιονόμπαλες μεταξύ τους. Ήταν δύσκολο. Στο τέλος του μαθήματος, αφού έφυγαν όλα τα παιδιά, είπα στον εαυτό μου ότι πήγε άσχημα. Τότε ήρθε κοντά μου ένα πολύ ήσυχο κορίτσι, το οποίο δεν μιλούσε πολύ καλά Αγγλικά και ρώτησε «κυρία, μπορείτε θα μείνετε;». Έμεινα άναυδη! Αυτό ήταν πραγματικά σημαντικό. Πήρα τη δουλειά και ξεκίνησα να προετοιμάζομαι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σιγουρεύτηκα παράλληλα πως θα έχω όλους τους πόρους που χρειάζονταν και πως η τάξη θα ήταν σωστά διακοσμημένη», είπε χαμογελώντας.
«Δεν περίμενα να βραβευθώ. Νόμιζα πως επρόκειτο για κάποιο λάθος», ανέφερε χαρακτηριστικά η καλύτερη δασκάλα του κόσμου, προσθέτοντας: «Δεν πιστεύω πως έχω το μυστικό της επιτυχίας». Σχολίασε, ωστόσο, πως εκείνο που τη βοηθάει είναι το ενδιαφέρον της για τους ανθρώπους και τους μαθητές που έχει γύρω της.
«Έτσι, παρατήρησα πως πολλοί μαθητές έρχονταν στο σχολείο φοβισμένοι και συνειδητοποίησα πως ακόμη και ένα “γειά σας” στη μητρική τους γλώσσα θα κάνει ένα παιδί να νιώσει πως ενδιαφέρεσαι πραγματικά για εκείνο, θα σπάσει τον πάγο και θα το κάνει να έρθει στη δική μου κοινότητα», είπε διευκρινίζοντας ότι έμαθε για τους μαθητές της περίπου 35 γλώσσες σε βασικό επίπεδο.
«Ιδίως όταν οι γονείς είναι αναλφάβητοι, η διαδικασία να εισαχθούν τα παιδιά στο σχολείο μπορεί να γίνει τραυματική και πολύ τρομακτική εμπειρία. Οπότε το να μπορώ να απαλύνω αυτόν τον πόνο, είναι τεράστιας σημασίας».
Η κ. Ζαφειράκου σημείωσε παράλληλα ότι δεν είναι δύσκολο να διδάξεις. Παράλληλα δεν θεωρεί δυσκολία την πολυπολιτισμικότητα μέσα στο σχολείο, αφού θεωρεί ότι οι πολλές και διαφορετικές καταγωγές μπορούν να αποτελέσουν το καλύτερο σημείο της δουλειάς του εκπαιδευτικού, από το οποίο θα εμπνέονται και θα μαθαίνουν.
«Η πραγματική δυσκολία βρίσκεται στο περιβάλλον και στις σχέσεις που διαμορφώνουν τα παιδιά. Ιδίως όταν έχει να κάνει με την εγκληματικότητα», αναφέροντας την πεποίθηση ότι πρέπει να υπάρχει συνεργασία με τα σχολεία και τους γονείς. «Πρέπει να δουλέψουν μαζί, να δημιουργήσουν συνθήκες διαλόγου».
Όταν μεγάλωνε, ήθελε να γίνει εκπαιδευτικός
«Ήξερα ότι θα γινόμουν εκπαιδευτικός από πολύ νεότερη ηλικία. Μάλιστα, στα παιδικά μου παιχνίδια συνήθιζα να παριστάνω τη δασκάλα και ο μικρότερός μου αδελφός τον μαθητή. Θυμάμαι, ακόμη, τους γονείς μου, όταν επέστρεφαν από τις συναντήσεις του σχολείου, να μου κάνουν παράπονα πως ήμουν αυταρχική και πως έλεγα στους εκπαιδευτικούς μου τι πρέπει να κάνουν. Το θεωρούσα πολύ αστείο, ότι μπορούσα να ελέγχω την τάξη, αν και ήμουν μόνο ένα παιδί».
Σχολιάζει παράλληλα πως ήταν μια πολύ δημιουργική και ενεργητική μαθήτρια, η οποία δεν φοβόταν να πειραματιστεί, ενώ λάτρευε τις τέχνες, το τραγούδι και τα αθλήματα. «Πραγματικά απόλαυσα τα σχολικά μου χρόνια!».
Σχολίασε επιπλέον ότι υπήρξε αρκετά τυχερή ώστε να προέρχεται από ένα πολύ στοργικό περιβάλλον και μια πολύ σταθερή και υποστηρικτική οικογένεια. Με αυτή την αφορμή διευκρίνισε ότι η καταγωγή της γιαγιάς είναι από το Ριζοκάρπασο και του παππού της από τη Γιαλούσα. Ο πατέρας της κατάγεται από τη Σπάρτη της Ελλάδος, ενώ η ίδια μεγάλωσε και ζει στην Αγγλία. «Πάντα μου αρέσει να επιστρέφω στην Κύπρο», σημείωσε στο τέλος με νοσταλγία.
Απαρχαιωμένα τα εκπαιδευτικά συστήματα
Τον προβληματισμό ότι τα εκπαιδευτικά συστήματα κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση από ό,τι η εποχή τους εκμυστηρεύτηκε στον «Φ» η κ. Ζαφειράκου, σημειώνοντας πως τα παιδιά λαμβάνουν και μαθαίνουν συνεχώς πληροφορίες, με την πραγματική πρόκληση να είναι το πώς θα μπορούν να τις αξιοποιήσουν.
«Δεν νιώθω 100% σίγουρη ότι προετοιμάζουμε τα παιδιά για μια αγορά εργασίας όπως θα είναι σε βάθος δέκα ετών. Ο κόσμος μας αλλάζει. Έχουμε πλέον ρομπότ τα οποία θα αντικαταστήσουν πολλές εργασίες και πρέπει να αναρωτηθούμε αν διδάσκουμε στα παιδιά μας όσα είναι απαραίτητα για να γίνουν επιτυχημένα στο επάγγελμά τους. Πιστεύω πως στο 90% των χωρών, όσα προσφέρονται από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα δεν είναι επαρκή και δεν προετοιμάζουν τα παιδιά».
Σημειώνει, παράλληλα, πως η διδασκαλία είναι πολύ περισσότερα από το να μαθαίνεις σε ένα μαθητή ένα αντικείμενο.
«Εμείς οι δάσκαλοι πρέπει να σιγουρευόμαστε ότι τα παιδιά μας θα είναι καλά μέσα τους. Να μαθαίνουμε για την ιστορία τους σε προσωπικό επίπεδο και για το περιβάλλον τους. Να τα υποστηρίζουμε όσον αφορά στις κοινωνικές υπηρεσίες, την ψυχική τους υγεία και σε ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστούν υποστήριξη. Ιδιαίτερα για τα παιδιά τα οποία δεν είναι δικό τους λάθος το ότι δεν έχουν λεφτά ή το ότι είναι πρόσφυγες. Εμείς στα σχολεία έχουμε τη δυνατότατα, τις διασυνδέσεις και το ανθρώπινο δυναμικό ώστε να τα βοηθήσουμε».
Δεν παραλείπει, ωστόσο, να δώσει τις δικές της συμβουλές για το σχολείο, δίνοντας έμφαση στη δημιουργικότητα και τις ευκαιρίες.
«Η δημιουργικότητα θα πρέπει να προσφέρεται στα παιδιά και μετά τα νηπιαγωγεία, σαν μια κλωστή που θα τα ενώνει όλη τη διάρκεια των μαθητικών τους χρόνων. Πρέπει να σιγουρέψουμε πως θα υπάρχει μέσα στο πρόγραμμα διδασκαλίας, διότι το να είσαι δημιουργικός σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Σε κάνει να κατανοείς το ποιος είσαι, το τι μπορείς να πετύχεις, καθώς και το τι θέλεις να πετύχεις».
Δέσποινα Ψύλλου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Με την βραβευθείσα δασκάλα Άντρια Ζαφειράκου συναντήθηκε ο ΠτΔ
Ο Κώστας Χαμπιαούρης βράβευσε τη δασκάλα Άντρια Ζαφειράκου
Ελληνοκύπρια η καλύτερη δασκάλα του κόσμου